Rustig rondhuppelen

Een grote vallie lag gelegen tussen twee grote bergen waar de top bedekt was met prachtig wit sneeuw en waar het net leek of de toppen de wolken aanraakte. Ergens midden in de vallei zag je een kleine gedaante; Little. Vrolijk trippelde Little voorbij. Overal zag ze prachtige bloemen in verschillende kleuren: Paars, rood, geel... Wild sprong ze erin en maakte de gekste sprongen. Een grote vlinder vloog geschrokken weg van een mooie paarse bloem naar een steen. Litte sloop zachtjes dichterbij de vlinder. "Grauw!" Met een grote sprong sprong ze op de steen en ze miste de vlinder. Met grote gekke sprongen zat ze speels terug achter de grote vlinder aan. Moe keek ze even rond. Waar was ze? De vlinder kwam weer voorbij. Ze maakte zich klein en hurkte door haar voorpootjes... "Grauw!" Ze botste tegen iets aan. Met grote oogjes keek ze naar boven. Door de zon kon ze alleen een silhouet zien van een soort mens. Bang zette ze een stapje achteruit. "Miauw..." Ze kroop inneen met haar oortjes naar achteren.

Dia keek naar beneden met haar emotieloze ogen.
ze zag toen dat het een klein katje was en ze glimlachte.
ze kon natuurlijk kattentaal spreken omdat ze dat zelf ook half was.
ze veranderde in een spierwitte poes en keek haar lief aan en ging zitten.
"je hoeft niet bang voor mij te zijn" ze miauwde even.
ze keek naar de prachtig gekleurde bloemen en naar de helder blauwe lucht.
toen keek ze weer naar het kleine katje.
ze vroeg rustig "en wie ben jij??? ik ben Dia" zei ze vriendelijk.
tegen katten was ze altijd vriendelijk of het nou goede/slechte katten/katmensen waren.
het waren tenslotte van haar soort en ze grinnikte.

Little zette voorzichtig ene stapje naar voren en snuffelde eens aan Dia. Blij miauwde ze terug. Ik ben Little. Ze zette zich terug speels recht en haar staart ging heen en weer. Gaan we spelen? Ze kon het niet laten en speels sprong ze op Dia en beet haar in haar oor. Ze viel over Dia en lande op haar rugje. Met een klein sprongentje sprong ze terug recht. Een kleine Miauw liet blijken dat ze blij was. Een kleine bij zoemde rond. Little volgde hem met haar ogen tot hij op haar neus vloog. Ze niesde en viel zittend neer.

Dia keek naar het kleine poesje en grinnikte.
ze zuchte diep en keek naar haar.
toen ze wat vroeg had ze haar oortjes nieuwsgierig naar haar toe gericht.
"ja hoor lijkt me leuk" ze grinnikte en kon het niet laten.
ookal was ze 18 ze was en bleef een poes die graag speelde.
ze keek naar de bij die op haar neus lande en ze grinnikte.
ze voelde effe aan der oor en glimlachte.
ze beet toen ook heel zachtjes en speels in Littles oor.
ze rende speels weg en keek achterom naar haar....

Little viel achterover en trapte zachtjes met haar pootje Dia weg. Toen Dia plotseling wegliep liep ze huppelend achter haar aan. Spelen! Miauwde ze blij. Ze sprong weer in de lucht en probeerde weer een vlinder te pakken die weer snel wegvloog. Vlinder? Met grote oogjes keek ze de vlinder na die hoog wegvloog mee met de wind die door het vachtje van Little ging. Ze maakte nog ene paar speelse sprongen maar telkens lande ze op haar rug.

Dia keek grinnikend naar Little.
"je bent wel speels hé???" ze glimlachte.
"je lijkt net op mij... toen ik ook zo klein was" ze keek naar de helderblauwe lucht.
ze keek toen even naar Little die achter een vlinder aan zat.
"die krijg je niet te pakken" zei ze grinnikend.
ze keek naar de zon die helder scheen.
hij scheen op der vacht en haar vacht glitterde van het zonlicht.
haar oogjes glimde ook van het zonlicht.
ze zwiepte rustig met der staart en keek toen weer naar Little.
"en wat wil je doen dan???" vroeg ze zacht en vriendelijk.
de wind waaide door der vacht en door de bloemen.
je hoorde het geruis ervan en ook het geruis van de bladeren aan de bomen.
als je stil was kon je zelfs bijen horen zoemen en vogels heel mooi horen fluiten....

Met een scheef koppie keek Little naar Dia. Vlinder. Haar blik week af naar het veldje waar de vlinders vrolijk rondfladderde van bloem tot bloem. Vrolijk sprong ze er naar toe. Met haar voorpootjes naar voren gebukt stond ze klaar om de vlinders een verassingsaanval te bezorgen. "Grrrrr..." Kwam er zachtjes uit. De vlinders hadden blijkbaar geen schrik van Little en eentje ging er zelf op haar hoofdje zitten. Wild schudde ze haar kopje heen en weer zodat de vlinder terug vloog naar een bloem.

Dia keek even verbaasd naar Little.
ze hoorde de natuur nu echt en zuchte diep.
ze keek naar Little die blijkbaar in de aanval was.
toen ze het kleine gegrom van het katje hoorde schoot ze in de lach.
ze grinnikte en liep naar Little "zo doe je dat".
ze keek haar glimlachend aan en opeens gromde ze.
alle vlinders schrokken en vlogen omhoog.
je zag nu al die mooie kleurtjes bij elkaar alsof er verfdruppels rondvlogen.
ze grinnikte en keek fascinerend naar de vlinders.
ze snoof toen de geur van de bloemen op en keek erg blij.
ze dacht wat is het toch fijn om effe van je zorgen af te zijn.

Little lachte speels en sprong naar de vlinder. "Grrrr..." Grom de ze de hele tijd. Ze hapte en sprong maar wat in het rond. Echt aandacht voor de natuur had ze nu niet echt. Het ging haar om de vlinders. Bijna kreeg ze er een te pakken maar de vlinder kon nog net hoog genoeg vliegen. Een grote vlinder vlaag vloog voorbij tot ze verdwenen. Ze daaide zich om naar Dia. Vlinders! Miauwde ze weer.

Dia keek grinnikend naar Little.
"ja vlinders...." ze glimlachte.
"en nu zijn ze weg ze waren bang voor je" zei ze een beetje plagend.
ze keek een beetje nieuwsgierig in het rond.
"niet schrikken kleintje" ze glimlachte.
ze liep een stukje van haar weg en veranderde in een mens.
ze was eerder een katmeisje met een staart en 2 oortjes.
ze keek in het rond en glimlachte ze keek naar de helderblauwe lucht.
toen keek ze weer lief naar Little.
ze ging door der hurken en aaide Little voorzichtig en rustig.

Met grote verbaasde ogen keek Little naar Die die veranderde in een mens. "Miauw?" Voorzichtig kwam ze dicherbij en toen ze de zachte hand voelde op haar kopje begon ze vredig te spinnen. Ze liep dicht tegen Dia aan en liep rondjes rond haar voeten. Snel legde ze zich op de grodn en begon te spelen met Dia's handen. Spelen. Miauwde ze weer zachtjes. Met haar kleine pootjes greep ze naar de handen en probeerde erin te bijten.

Dia keek naar het Little.
"je bent zo schattig en zacht" ze grinnikte.
ze keek even naar de helderblauwe lucht waar de wolken waren.
en naar de wind die door der haren waaide.
ze snoof ook de geur van de bloemen op en zeg hoe de bloemen wuifde in de wind.
toen keek ze weer naar Little die in haar handen probeerde te bijten.
ze grinnikte "je krijgt me toch niet".
ze glimlachte en kriebelde Little op der buikje en grinnikte.
ze bewoog haar handen zodat Little erachteraan kon.
ze kon wel tegen zulke kleine pootjes en tandjes.
het deed dan amper pijn omdat ze daar wel aan gewend was.
ze rende weg "kom me maar halen" riep ze speels.