Opzoek naar Mirthe.

Het oogwit van haar ogen waren wat rozeachtig geworden, maar verder huilde Mirthe niet meer. 'Jeetje.' hoorde ze Teru zachtjes zeggen waarna hij haar een kus op haar wang gaf. Even glimlachtte ze onschuldig. 'Mooi dat het nu meevalt.' Opnieuw glimlachtte ze eventjes, ze snapte de grijns niet echt. Maar hij bedoelde het vast goed. Ze voelde hoe hij zijn armen om haar heen legde toen ze hem zoende. Ze zag zijn glimlach en de tevreden glimlach bleef om haar lippen hangen. 'Ik ook van jou..' Haar blik werd een soort emotioneel, maar toch blij. Teru gaf haar een kusje in haar nek. Mirthe sloeg haar armen om zijn nek, dat zat wat beter. Even sloot ze haar ogen met een zucht. 'Zeg, Mirthe. Kan je jezelf nu ook in mij veranderne als je dat wilt? We zouden een geintje met Light uit kunnen halen.' Mirthe opende haar ogen. Even dacht ze na. Ze hoorde hem gniffelen. "Nou, het kan natuurlijk wel, alleen kan ik geen jongensstem nadoen. En je mag me ook niet uit mijn concentratie halen, op welke manier dan ook." De laatste zin gromde ze even, maar toen giegelde ze even om haarzelf. Voorzichtig ging ze met haar lippen over zijn nek, wat vast kietelend aan voelde.

Teru hield Mirthe nog even stevig vast, als was ze wat bewegelijk. "Nou, het kan natuurlijk wel, alleen kan ik geen jongensstem nadoen. En je mag me ook niet uit mijn concentratie halen, op welke manier dan ook." Teru keek haar aan, dat zou kunnen. Makkelijk zelfs. Teru keek eventjes rond, zijn been begon te slapen. Hij keek weer naar Mirthe. 'Dat is niet moeilijk, je hoeft desnoods helemaal niks te zeggen.' Grijnsde hij anar haar. Hij kustte haar hoofd, toen zij de hare naar zijn nek bracht en er met haar lippen over heen ging. Teru zou zich nite gelukkiger kunnen prijzen met iemand anders dan Mirthe. Hij kustte haar op haar hoofd. 'Mirthe, Light gaat jou nog grappig vinden denk ik.' Zei hij met en brede glimlach tegen haar.

Waarschijnlijk kon Teru Mirthe zelfs uit haar concentratie halen door haar alleen maar aan te raken. Ze was smoor verliefd en de aanrakingen van hem lieten haar huid tintelen. Het was zo fijn om verliefd te zijn, ze had het een keer eerder gevoeld alleen toen had diegene haar in de steek gelaten. 'Dat is niet moeilijk, je hoeft desnoods helemaal niks te zeggen.' hoorde ze hem zeggen. Haar lippen bleven over zijn huid gaan, ze ademde door haar neus. Ze voelde een kus op haar hoofd en begon hem zelf ook liefjes te kussen in zijn nek. Opnieuw volgde een kus op haar hoofd. 'Mirthe, Light gaat jou nog grappig vinden denk ik.' hoorde ze hem zeggen. "Denk je?" mompelde ze licht lachend. Maar wat als hij het niet eens grappig vond? Wat als hij haar zou vermoordden?

[[aa] Heb toestemming xD]

'I'll become the god of the new world. That's my destiny. That's the path I'm walking over. You can't stop me. Nobody can't stop me.' Zachtjes mompelend liep Kira door het bos heen. Zijn rode ogen lichten een klein beetje op, wat angst deed aanwakkeren bij de bosbewoners. Hij had geen zin om naar de stad te gaan en zijn 'echte identiteit' weer aan te nemen. Nu was hij Kira, op school was hij Light. Zo zat het nou eenmaal. Nu Ryuuzaki dood was was toch niemand meer naar hem op zoek. Ze tasten te ver in het duister. Nu was hij enkel nog op zoek naar Teru. Om te vragen wat de volgende plannen waren. De wereld vrij maken van misdaad, dat was zijn doel. En dan als 'God' over de wereld heersen. Hij grijnsde bij dat idee. Hij veranderde in zijn alter-ego, een grote zwarte wolf met bloedrode ogen. Hij vond de geur van Teru bijna meteen, maar vermengd met de geur van iemand anders. Een vrouwelijk iemand, als hij het goed wist. Hij veranderde weer terug naar zijn mensengedaante en liep naar de plek toe. Zijn ogen waren weer gewoon bruin, nu even geen Shinigami ogen. Die zou hij later wel nodig hebben. Hij keek even vreemd op toen hij Teru zag staan, met daarnaast een exacte kopie van hem. Hij grijnsde daarna, maar bleef op zijn hoede. 'Zo Teru. Familie gevonden?' vroeg hij met een grijns.

Teru was opgestaan, hij had de aanwezigheid van een ander levend wezen waargenomen. Hij trok Mirthe omhoog en keek naar Light die tussen de bomen vandaan stapte. 'Light.' Zei hij tegen hem. Hij grijnsde eventjes en keek naar Mirthe die een exacte kopie van hem leek. 'Uhu,' Zei hij droogjes. 'M'n tweeling broer uit Japan is overgevlogen om me te bezoeken!' Glimlachtte hij vrolijk naar hem. Hij keek eventjes achterom naar Mirthe, die nog niets had gezegd. Hij knikte eventjes. 'Ehh.. dit is Light Yagami. De jongen waar ik zoveel over heb verteld.' Zei Teru serieus. Hij vond dat de lol er nu wel vanaf was. 'Light, dit is Mirthe..' Zei hij toen met een brede glimlach en keek naar Light om zijn reactie te peilen, om te kijken of hij er ook om kon lachen.

Mirthe viel zowat van zijn schoot toen Teru opeens op stond. Hij trok haar omhoog en zo snel mogelijk veranderde ze in hem. Ze ging wat achter hem staan. Ze zag een jongen tussen de bomen vandaan stappen. Hij leek eerst verbaasd, maar had toen een grijns op zijn gezicht. 'Light.' Hoorde ze Teru zeggen. 'Zo Teru. Familie gevonden?' hoorde ze de jongen zeggen. Dus hij was light? Mirthe moest moeite doen om niks te zeggen, ze beet op haar lip. 'Uhu,' hoorde ze Teru zeggen, 'M'n tweeling broer uit Japan is overgevlogen om me te bezoeken!' Ze zag vanuit haar ooghoeken dat hij even naar haar keek en knikte. Haar blik schoot naar zijn gezicht. 'Ehh.. dit is Light Yagami. De jongen waar ik zoveel over heb verteld.' Mirthe knikte en glimlachte even naar Light en bleef hem aankijken. Nog steeds zei ze niets, straks dan zei ze iets verkeerds.. 'Light, dit is Mirthe..' Haar blik ging even naar de grond voordat ze Light weer aan keek, wachtend op zijn reactie. Ze vond het eigenlijk niet erg grappig, omdat ze het eigenlijk gewoon gewend was om te veranderen van gedaante. Even ging haar blik naar Teru, die een grijns had. Een kleine glimlach verscheen op haar gezicht terwijl ze Light weer aan keek.

Light knikte naar Teru. Maar zijn blik gleed al snel weer naar de andere jongen. Voor zover hij het kon zien was het een exacte kopie. En zelfs een eeneiige tweeling kon er niet zo hetzelfde uitzien. 'M'n tweeling broer uit Japan is overgevlogen om me te bezoeken!' 'Tuurlijk joh. Probeer me maar om de tuin te leiden. Weet je nou nog niet wie je voor je hebt.' Dacht hij, enkel een sluwe grijns stond op zijn gezicht. 'Aha.' Zei hij daarna. Binnen een seconde tijd schoten zijn ogen van bruin naar rood, weer terug naar bruin. Maar dat was voldoende om het al te kunnen zien. Teru probeerde hem inderdaad om de tuin te lijden. 'Light, dit is Mirthe..' Hij glimlachte. 'Aangenaam Mirthe. O ja. Voor de volgende keer. Je gedaante houd je misschien verborgen. Maar je kan je naam niet veranderen.' Hij grijnsde en zijn ogen verschoten naar rood. 'Teru. Dacht je me nou echt bij de neus te hebben. Ryuk gaf ook aan mij de Shinigami Eyes weet je nog. En een naam is niet uit te wissen.'

Teru keek naar Light, die alles natuurlijk gewoon doorhad. Hij was lichtelijk geschokt toen hij over de shinigami eyes begon, die had hij zelf ook. 'Maar, Light,' Begon hij stamelend naar hem. 'Waarom zou je je halve leven voor die ogen weg gooien.. als ik en Misa ze hebben. Oké Misa Amane is misschien niet hier, maar toch.' Teru's stem was serieus gaan klinken. Hij keek achterom naar Mirthe en trok haar naar hem toe voor en knuffel. 'Je mag jezelf wel worden hoor.' Verluisterde hij in haar oor. Teru glimlachte en hield zijn arm om Mirthes middel terwijl hij weer naar Light keek.

[Ik. Weet. Het. Kud. Post.]

Af en toe ging haar mond open om iets te zeggen, maar wat? 'Aangenaam Mirthe. O ja. Voor de volgende keer. Je gedaante houd je misschien verborgen. Maar je kan je naam niet veranderen.' Zei Light. Mirthe’s glimlach vervaagde als sneeuw voor de zon toen ze de rode ogen zag en ze wendde haar blik van hem af. 'Teru. Dacht je me nou echt bij de neus te hebben. Ryuk gaf ook aan mij de Shinigami Eyes weet je nog. En een naam is niet uit te wissen.' Wie was Ryuk? Haar blik ging naar Teru. Nog steeds was ze van plan niks te zeggen. 'Maar, Light,' zei hij, 'Waarom zou je je halve leven voor die ogen weg gooien.. als ik en Misa ze hebben. Oké Misa Amane is misschien niet hier, maar toch.' Ze hoorde de serieuze toon in zijn stem. Ze zag dat hij achterom keek en toen hij haar aanraakte, raakte ze bijna uit haar concentratie. Pas toen hij haar knuffelde vervaagde haar gedaante en werd ze weer gewoon Mirthe. 'Je mag jezelf wel worden hoor.' Hoorde ze hem in haar oor fluisteren. Ze grinnikte even. Haar blik ging naar de grond, ze zou vast in paniek raken als ze die ogen nog een keer zag.

Light glimlachte. Hij keek van Teru naar Mirthe. 'Waarom zou je je halve leven voor die ogen weg gooien.. als ik en Misa ze hebben. Oké Misa Amane is misschien niet hier, maar toch.' Hij zuchten. 'Even voor de duidelijkheid. Misa is wel hier. En ten tweede. Ik dacht hier alleen te zijn. Dus dan is een paar extra ogen nooit mis.' Hij haalde zijn schouders op. 'Trouwens. Aan het verbaasde gezichtje van je vriendinnetje te zien heb je haar niets over Ryuk verteld?' Hij draaide zich naar haar toe en glimlachte. 'Wil je Ryuk leren kennen? Tenminste als je er geen hartaanval van krijgt.' Achter zijn oor hoorde hij de Shinigami lachen. 'Ryuk. Shut up!' Siste hij nijdig.

Teru gromde binnensmonds. Een paar extra ogen.. het waren dus zo onderhand drie paar. Teru sloot zijn ogen voor een seconde. Hij keek toen weer naar Light. 'Nee, niet de shinigami's dat wilde ik haar met alle liefde besparen.' Gromde hij naar Light. 'Maar jìj begint er nu over,' Zijn admenhaling versnelde een beetje. 'Dit wou ik haar niet aandoen. En dan zéker niet Ryuk.' Gromde zijn stem. Teru's borstkas ging ongecontroleerd op en neer. Hij raakte een beetje buiten zichzelf. 'Hou je in, hou je verdomme in, Mikami..' Gromde hi zichzelf inwendig toe. Hij had de neiging Light aan te gaan vallen. Teru draaide zich om en liep een klein stukje bij hen vandaan. Teru haalde ern paar keer goed adem. Hij liep weer terug. 'Als je het maar niet in je hoofd haalt haar jou shinigami te laten zien als ze het niet wilt, Yagami.' Sisste hij hem toe. Normaal deed hij heel anders tegen Light, maar nu praatte ze over Mirthe, iets wat hem dierbaar was.

Ook vroeg Mirthe zich af wie die Misa Amane was, maar daar maakte ze zich geen zorgen om. Ze wist dat Teru van haar hield en niet van iemand anders. 'Even voor de duidelijkheid. Misa is wel hier. En ten tweede. Ik dacht hier alleen te zijn. Dus dan is een paar extra ogen nooit mis.' Hoorde ze Light zeggen. Haar ogen waren op de grond gericht terwijl ze naar het gesprek luisterde. 'Trouwens. Aan het verbaasde gezichtje van je vriendinnetje te zien heb je haar niets over Ryuk verteld?' hoorde ze hem vragen. Ze keek op en keek Light aan, die zich naar haar om had gedraait en glimlachte. Snel wendde ze haar blik af. 'Wil je Ryuk leren kennen? Tenminste als je er geen hartaanval van krijgt.' Ze wou antwoorden, maar Teru begon te praten. 'Nee, niet de shinigami's dat wilde ik haar met alle liefde besparen.' Hoorde ze hem grommen. 'Maar jìj begint er nu over. Dit wou ik haar niet aandoen. En dan zéker niet Ryuk.' Ze zag hem ongecontroleerd ademen. Ze liet hem los, ze wist dat hij boos was. Hij liep even weg en even later weer terug. 'Als je het maar niet in je hoofd haalt haar jou shinigami te laten zien als ze het niet wilt, Yagami.' Ze kon het maar nauwelijks horen, maar ze wist dat het over haar ging. Was het dan zo erg. “Ik pas,” antwoordde ze uiteindelijk op Light’s vraag, die hij voor de discussie aan haar had gesteld, terwijl ze hem even aan keek. Haar blik ging naar Teru en veranderde in bezorgd. Ze streelde zijn gezicht met haar ene en pakte zijn hand met haar andere hand. “Rustig Teru,” fluisterde ze. Als het maar niet op vechten uitliep..

'Nee, niet de shinigami's dat wilde ik haar met alle liefde besparen.' Light haalde zijn schouders op. 'Het is jou keuze. En jou liefde.' Hij grijnsde naar Mirthe en haalde zijn Death Note uit zijn binnenzak. Even als een pen. 'Dit wou ik haar niet aandoen. En dan zéker niet Ryuk.' Hij keek om naar Teru. 'Rustig aan Mikami. Ik ben vaardig met snel schrijven.' Gromde hij hem toe. Met enkele penstreken zou hij Teru plat op de grond hebben liggen. Teru liep een eindje weg, waarschijnlijk om zichzelf te kalmeren. Light volgde hem met zijn ogen, maar draaide zich toen weg. Hij kribbelde een paar namen in zijn Death Note. En klapte hem daarna dicht. Hij wist dat Teru een vermoeden zou kunnen hebben, zo ver zelfs dat hij dacht dat hij Mirthe er in had op geschreven. Maar dat deed hij niet. Nog niet tenminste. 'Als je het maar niet in je hoofd haalt haar jou shinigami te laten zien als ze het niet wilt, Yagami.' Hij grijnsde sluw. 'Ik zal jou vriendinnetje niets aan doen Mikami. Zo'n mooi koppie wil je toch niet verspillen.' Hij grijnsde naar Mirthe en keek Teru daarna weer rustig aan. “Ik pas,” Antwoorden Mirthe eindelijk op zijn vraag. Hij haalde zijn schouders op. 'Je eigen keuze.' Zei hij rustig. 'Nou hadden jullie me nog voor iets nodig? Anders ben ik hier weg.'