nieuw en fijn hier in het donker....

Dia zuchte diep en keek om.
ze keek naar Tala en ze veranderde weer naar de kleur wit.
ze sprong uit de boom en liep naar der toe.
ze ging op der knieën zitten en legde haar handen op haar hart.
haar handen begonnen te gloeien en Tala ook.
als het goed is moest ze weer bij bewustzijn komen.
zodat haar wonden heelde en ze geen bloed meer verloor.
"geef haar mijn energie" ze gaf de energie aan Tala.
ze zuchte diep en stond weer op.
"dit is de laatste keer dat ik je help" ze zuchte.
ze keek even sip en veranderde weer naar zwart.
ze rende op de boom af en sprong er sierlijk in.

Tala werd niet wakker maar bleef liggen.Ze lag op de koude grond.Tala hartslag ging langzamer.Ze ging niet dood.Dat wist ze wel.

Dia keek om en zag Tala liggen.
"word wakker!!!" schreeuwde ze.
ze sprong uit de boom en zuchte diep.
ze liep naar der toe en werd weer wit.
ze schudde aan der schouders "word nou wakker".
zei ze bezorgt er liep een traan weg.
ze dacht ik huilen??? ik ken der niet eens!!!.
ze keek even naar zichzelf en toen weer naar Tala en zuchte.

Tala lag nog op de grond.Ik ga niet dood..Dat weet ik..Dood...Hij is dichtbij..Ik kan het voelen...Maar Tala gaat niet dood nooit ! Dat soort dingen vlogen door haar hoofd.

Dia legde haar handen stevig op der hart.
haar handen en Tala begon te gloeien zelfs Dia begon te gloeien.
"word wakker!!!" zei ze een beetje kwaad en sip.
er vielen meer tranen ze dacht waarom huil ik!!!.
"word wakker ik ben al genoeg mensen kwijt geraakt!!!" schreeuwde ze haast.

Tala had overal schrammen en open wonden.De heel kracht wou net goed werken.Tala was er geweest dat wist ze.Toen kwam Nova aanlopen met de andere roedelleden.

Dia keek naar de wolven en siste.
ze veranderde weer "het heeft geen zin ze gaat dood".
zei ze emotieloos "ik word nooit meer goed het helpt toch niemand".
ze ging op een boomstam zitten en keek naar de wolven.
ze dacht ik blijf slecht!!!.

(ben eten)

Nova kwam dichterbij Tala.Toen ze Tala had bereikt gaf ze haar een lik.Tala we missen je kom terug. Zei ze.Ze keek naar Tala.

Dia bleef gewoon op de boomstam zitten.
ze toonde geen medelijden en zuchte diep.
toen keek ze naar der wolf die haar likte "ze overleeft het niet".
ze keek hem emotieloos aan en ze geeuwde.
ze zwiepte met der staart en had der oortjes was slap hangen.

Nova likte Tala nog een keer.Ze wou het niet opgeven.Tala toe alsjeblieft Zei Nova.Alle andere wolven kwamen om Tala heen liggen.Nova gaf nog steeds likjes aan Tala.

Dia keek naar Tala en dacht die gaat dood.....
ze keek even emotieloos naar Tala.
ze zuchte diep en geeuwde.
ze zwiepte rustig met der staart en haar oortjes hingen slap.

Alle roedelleden lagen om Tala heen.Tala's hartslag stopte.Ze haalde heen adem meer.Alle roedelleden keken verschrikt naar Tala.Toen gingen ze zitten en huilde een lied voor Tala.Toen inees begon Tala weer te ademen..Heel raar maar het gebeurde.De wolven keken haar aan.'Nova...'Zei Tala zacht.