Veranderd....????

Aerynne daalde neer ze zag de donkere ravijnen en glimlachte vals.
ze keek in het rond met haar emotieloze ogen.
ze ging tegen de wand bij het ravijn zitten en zuchte diep.
"wat is het hier saai zeg...." ze zuchte diep en verveeld.

Tala kwam aan rennen.Ze had iets goed te maken.ze moest Aerynne terug krijgen.'Aerynne.'Zei ze kalm.'Hoe ben je zo geworden ?' Zei ze kalm terwijl ze op haar af liep.

Aerynne keek haar emotieloos aan.
"ik ben helemaal niet veranderd...." ze keek haar aan.
ze zuchte diep en keek wat naar der vleugels.
"en trouwens wat gaat jou dat aan...???" ze keek haar geirriteerd aan.
ze stond op en rekte zich uit....

Tala kreeg tranen in haar ogen.'Dat ben je wel.'zei ze.'Jij bent mijn enige vriendin.'zei ze.Tala keek haar aan.'Echt waar.'

Aerynne keek haar ongelovig aan.
ze schoot in de lach...
"ik.... jou vriendin...???... kom op zeg ik ben slecht jij goed... wij kunnen NOOIT vriendinnen zijn...." zei ze heel erg bot.
ze keek in het rond en keek haar toen weer emotieloos aan.
"en waarom volg je me steeds dat is heel irritant....".
ze liep naar de boom ze vloog omhoog en ging op een tak zitten.
ze plukte een appel en nam een hap.

'Aerynne luister.'Zei ze een beetje kwaad.'Wij ZIJN vriendinnen,jij BENT een engel,en ik MIS je !'Zei ze.Tranen sprongen in haar ogen.Ze keek haar aan in de hoop dat iets tot haar zou doordringen.

Aerynne keek naar zichzelf....
ze begon rood te gloeien en keek haar emotieloos aan.
"dus jij zegt dat ik een engel ben...." ze keek haar boos aan.
"wat een beschuldiging als je een vriendin was had je dat NOOIT gezegt!!!".
"je bent toch niet blind zie ik eruit als een engel...??? nee....".
ze sprong uit de boom en kwam sierlijk op de grond terecht.

'Nee..'Zei ze.Ze keek naar de grond.'Waarschijnlijk heeft een vapier je gebeten.'Zei ze.Ze keek rond.'echt waar.'Zei ze.Ze kon niet goed liegen.

Aerynne dacht bij zich zelf wat een zielig meisje.....
ze zuchte diep en liep naar der toe....
ze keek haar emotieloos aan en zei "je kan beter vrienden zoeken.... van je eigen soort....".
ze draaide zich om en sprong weer sierlijk de boom in.
ze zuchte diep en nam nog een hap van der appel.

Tala gromde.'Nee,ik ga nergens heen.'Zei ze.Ze keek naar Aerynne.'Alsjeblieft denk na over je verleden.'Zei ze.

Aerynne keek haar emotieloos aan.
"ach doe wat jezelf wilt.... als je mij maar niet lastig valt....".
ze keek toen even naar der appel en nam een hap.
ze keek toen weer naar Tala en zuchte diep.
"mijn verleden.... mijn ouders zijn gestorven toen ik 1 jaar was en ik was enigskind.... dus ik heb geen verleden....".
ze gloeide rood op en keek haar met haar vuurrode ogen kwaad aan.

Tala gromde harder.'Je ECHTE verleden.'Zei ze kwaad.'Met Mij en al je andere vrienden.'Riep ze.Het echoéde in het Ravijn.'Je kan in een paard veranderen.'Zei ze.'JIJ bent de eenhoorn van het licht'!!!! riep ze.

Aerynne keek haar aan....
"eenhoorn van het licht....??? ik ben eenhoorn van het duister ja....".
ze sprong naar beneden en veranderde in een paard.
ze had vuur vleugels, manen en staart en haar hoeven waren van zilver.
alles verschroeide onder haar hoeven en ze was helemaal rood.
"bedoel je dit...." zei ze gemeen naar haar.

'NEEEE !!'Riep Tala.Ze veranderde in een wolf en sprong naar haar nek.Ze beet hem dicht.

Aerynne stootte haar af met vuur.
ze trapte keihard met der hoef tegen haar zodat ze weg vloog.
"hah zo makkelijk ben ik niet aan te vallen.... zielig hondje...." zei ze bot.
haar wond verdween opeens....
ze hinnikte luid en kwam met der hoorn naar voren op Tala afgerend.

Tala was tegen een boom aangeknald.Ze herstelde weer en ontweek snel.Ze gaf Aerynne een duw richting het ravijn.Daar na sprong hij op haar rug en beet er een paar keer in.

Oliver stak zijn klauw in Tala's borstkast. "koest hondje"zei hij droog. Hij keek naar tala .

Aerynne viel naar beneden...
ze bokte zodat Tala in het ravijn viel.
ze vloog omhoog en kwam op de grond terecht.
ze veranderde weer terug in het duiveltje en grinnikte gemeen.
keek om naar Tala en zag Oliver....
"Oliver...?!?" ze keek naar hem en toen naar Tala.

'Olivier,laat me gaan.'Riep Tala.'Ze is zichzelf niet !'Zei ze.Ze huilde weer.'Aerynne..Weet je nog wie Olivier is ?'zei ze.

Oliver had tala nog vast vanwege zijn klauw die in haar borstkas stak. "wie anders???" zei hij droog. "ik laat jou niet in dat ravijn vallen". Hij gooide tala op de grond en hij stond weer recht.

Aerynne keek ongelovig naar Tala.
ze keek toen naar Oliver en toen weer naar Tala.
"ja natuurlijk...." zei ze bot.
ze zuchte diep en liet de appel verdwijnen.
ze keek even bezorgt naar Tala....

Haar borstkas bloedde hevig bloed druppelde op de grond.Vanuit de bosjes keken wolven toe.Echte wolven !.Haar roeddel.Ze seinde dat het oké was maar de wolven bleven in aanvals positie staan.

Oliver liep naar tala toe. "sorry voor die wonde... hij geneest wel". Hij nam een verband en wikkelde dat om de wonde.

Aerynne kreeg hoofdpijn.
ze zakte in en kwam op der knieën terecht...
ze dacht ik ben toch geen engel hoe ken ik oliver dan.....
ze begon te gloeien.....

'Is goed...'Mopelde ze.Ze hoesste.Bloed kwam uit haar bek.Toen viel ze flauw.De wolven kwamen uit de struiken gerend.Een paar kwamen om Tala heen staan en de andere Keken kwaad naar Olivier en Aerynne.