Tot rust komen

Kleine takjes en bladeren kraakten onder Youna's voeten. Ze had net nieuwe kleren gekocht, de vorige waren echt niet meer om aan te zien. Een hele tijd had ze geen nieuwe kleren gekocht. Niet dat ze geen nieuwe kleren wou kopen, maar gebrek aan geld had het haar steeds moeilijk gemaakt. Gelukkig had ze nu een baantje in een fastfoodrestaurant kunnen krijgen. Haar salaris was niet hoog, maar het was natuurlijk beter dan niets. Verveeld wandelde ze door het park. Ze was hier al een tijdje niet geweest. De bomen die in een lange rij langst het pas stonden herinnerde ze zich nog wel, daar had ze als kind altijd tussen gespeeld. Mooie herinneringen uit haar kindertijd kwamen weer boven. Heel even maar, want ze wist dat na de mooie ook de slechte gingen komen. En daar wou ze nu echt totaal niet aan denken.
Op het einde van het pad vond ze een bankje, mooi in de zon gelegen en dus heerlijk om op te zitten. Knus nestelde ze zich erop en zocht een pakje l&m uit haar tas. Handig nam ze een sigaret uit het pakje en greep in haar broekzak naar haar aansteker. Hij was bijna op. "Als hij het nog maar doet.." mompelde ze stil tegen zichzelf. Ze zou gek worden als hij op was. Het was zondag, dus een nieuwe kopen kon niet. Snel duwde ze hem aan. Een klein vlammetje verscheen, maar ging meteen weer uit. Weer drukte ze hem aan, maar dit keer gebeurde er niets. "Fuck" vloekte ze binnensmonds. Kwaad gooide ze de aansteker in de bosjes en bleef een tijdje treurig naar de sigaret in haar handen staren. Geen sigaretten voor vandaag dus. Haar humeur was plots vele minder geworden. Pissig stak ze de sigaret terug in het doosje en staarde dromerig voor zicht uit.
In één jaar was ze echt enorm veranderd. Het brave schoolmeisje van vroeger was een meisje geworden dat vaak levenloos rondhing en elke avond naar luide fuiven ging. Ze snoof, het was moeilijk haar in te beelden hoe ze vroeger moest overgekomen hebben. Veel te braaf.

Als een hond liep Mudly door het prak. Hij besloot wat te rusten en was gaan liggen achter een bosje. Zijn ogen had hij gesloten maar zijn oren stonden recht overeind. ieder geluid die hij hoorde ging er loom een oog open om te kijken of het gevaar was. Zoals gewoonlijk had Mudly weer een makkelijke taak. Rustig aan doen. Er waren vandaag de dag weinig dieren in nood. Een beetje te weinig als hij vond. Kalm opende hij weer een oog toen hij iets hoorde klikken. Hij zag niets. Niet veel later werd er een aansteeker tegen zijn hoofd aan gegooid. Loom stond hij op en liep de bosjes uit. Hij veranderde daar terug in zijn gewone zelf. Zijn ogen gingen de omgeving af en hij zag een meisje nog net een sigaret wegstoppen. Hij schudde zijn hoofd. Hij pakte de aansteeker en liep naar het meisje toe. Zelf ging hij aan de andere kant van de bank op de rugleuning zitten en keek haar kort aan. "Pas op met wat je gooit..." sprak hij kalm. "En dan met name waar je het heen gooit..." sprak hij en legde de aansteker op de zitgedeelte van de bank. "Ik ben namelijk niet echt iemand die graag aansteekers naar zijn hoofd geslingerd krijgt." sprak hij glimlachend en zonder enige kwaad in zijn stem.