Alleen Stilte...

Caim liep door het bos heen. Hij genoot van de stilte om hem heen. Van de wind die zachtjes tegen de bladeren fluisterde, het water dat zachtjes kabbelde. Bij een grote eik ging Caim op de grond zitten. Hij pakte zijn fluit en zette het instrument aan zijn mond. Zachtjes begon Caim te spelen.

Joël liep ook rustig door het bos. Hij genoot van de muziek die Caim door zijn blokfluit produceerde. Hij glimlachtte en begon er zachtjes bij te zingen. Ookal wist hij niet waarom. Het deuntje deed hem aanzetten tot zingen.

Caim stopte met spelen toen hij gezang hoorde. Hij keek op en zag Joël. ''Oh sorry ik dacht dat ik hier alleen was'' zei hij. Hij keek de jongen aan.

Youna liep rustig rond. In de verte zag ze twee schimmen. Ze liep er op af en zag twee jongens. "hoi" zei ze vriendelijk "ik ben Youna en jullie?". Ze ging op een steen zitten en keek de twee aan.

''Caim'' zei hij kort tegen het meisje dat aan was komen lopen. Hij had zijn fluit tussen zijn riem gestoken zodat hij niet in de weg zat. Hij strrek een lok blond haar achter zijn oor.

Youna zwiepte haar been over het andere. "Aangenaam" zei ze vriendelijk. In de verte hoorde je een hond blaffen. Even keek ze nog naar Joël en zuchtte even. "En jij?" vroeg ze aan hem.

"Joël"zei Joël. Hij stopte met zingen "ik liet me even gaan" zei hij. Hij glimlachtte kort en keek naar Youna en Caim "aangenaam beiden". Hij knikte

Youna lachte. "Geeft niets hoor" zei ze tussen het lachen door. Ze prutste wat aan haar armband die ze jaren geleden van haar moeder had gekregen. Een eekhoorntje wipte snel in een boom met een nootje. Youna keek het na tot het verdwenen was in de groene kruin.

"ik hoop dat mijn zangkunsten ok zijn"zei Joël met een glimlach. Hij keek naar Youna en hij wreef even wild in zijn haar. Hij toverde snel weer een glimlach op zijn gelaat. "nou zijn jullie hier ook net? Of ben ik de nieuweling?" vroeg hij

''Ook een nieuweling? Mooi ik dacht al de enigste te zijn'' zei Caim. Dit beantwoorde ook meteen Joël`s vraag. Daarna keek Caim naar Youna wachtend op haar antwoord.

"Toch nog een nieuweling...ik dacht hetzelfde"zei Joël. Hij keek ook vragend naar Youna. Wachtend op haar antwoord.

( omg alletwee dezelfde tekst xD )

Youna zag dat de twee naar haar keken. "Ja ik ben hier ook nieuw hoor " zei ze en er verscheen weer een glimlach op haar gezicht. "Leuk dan zijn we alle drie nieuw". Ze stond maar ging meteen weer zitten.

Ineens sprong er een leeuw uit de bosjes en brulde. Hij keek strak naar de drie en gromde. Hij kende ze niet en wantrouwde mensen ook nog. Hij bleef in een dreigende houding staan en gromde nog steeds.

Joël glimlachtte kort en keek in de ogen van de leeuw die hier opeens stond. Hij bleef op afstand want hij zag dat de leeuw mensen wantrouwde.

Youna keek dom naar de leeuw. Ze twijfelde maar liep toch op hem af. Ze stak haar hand naar hem uit maar bleef toch op twee meter afstand staan. Want misschien was de leeuw iets slechts van plan.

Kovu begon harder te grommen toen Youna dichter bij kwam. ''ik zou het niet proberen'' sprak hij ineens tegen hun en hun konden het gewoon horen. Hij keek daarna naar Joél. ''heb ik iets van je aan?'' vroeg hij kil.

Joël glimlachtte. Hij bleef precies staan waar hij stond. Hij mompelde "Je hoeft niet bang te zijn, we zijn niet zoals die andere mensen". Hij keek naar de leeuw.

Caim zuchtte even. Hij pakte zijn gitaar die hij op zijn rug had hangen en begon zachtjes te spelen. Eerst begon hij erbij te neurieen maar al gauw kwamen er woorden bij de noten van de gitaar.
https://www.youtube.com/watch?v=U7rphBQ_WMA&feature=related

Youna trok haar hand weg. "Sorry hoor" zei ze een beetje geschrokken van zijn reactie. Ze deed een stap naar achter maar bleef vriendelijk kijken. "Scheelt er iets?" vroeg ze aan Kovu. Ze knikte even naar Joël "ja wij zijn niet zo als die andere mensen". Plots hoorde ze iemand zingen. Ze keek achter zich en zag dat het Caim was. "Mooi" zei ze vriendelijk tegen hem "je zingt mooi" zei ze er nog bij.

Kovu keek verbaasd op van de muziek. Het gaf een rustgevend gevoel en je zou er bijna in wegdromen. Hij schudde zijn kop en keek toen weer strak naar de anderen. Hij moest blijven opletten. ''waarom zou ik jullie vertrouwen? waarom zou ik geloven wat jullie zeggen?'' vroeg hij grommend aan hun.

Joël glimlachtte naar Cain "inderdaad"zei hij instemmend. Hij liep rustig tot naast Youna. "we doen je heus niets"zei hij. "Je hoeft ons niet te geloven, dat is helemaal aan jou"

''Dank je'' zei Caim met een glimlach tegen Youna en Joel. Hij keek naar Kovu. ''Geef ons een goede reden om tegen je te liegen. We kennen je niet nou ik inieder geval. Je hebt er meer aan ons te vertrouwen'' zei hij en speelde nog wat accoorden op z`n gitaar.

"Ja" zei Youna instemmend tegen Caim. Ze keek even strak naar Kovu meer het veranderde snel terug vriendelijk. Ze ging naast Caim zitten maar bleef gefokust op Kovu. "Trouwens als je ons niet vertrouwd kan je beter weggaan" zei ze snel.

''ik ga niet weg, en zeker niet voor mensen die ik niet ken'' zei hij kort tegen hun en ging zitten. Er kwamen lichtte vlammetjes van zijn poten af maar die verdwenen al snel weer. Hij snoof even en had niet het idee dat de mensen iets kwaads in de zin hadden toch was hij nog oplettend.

Joël ging naast Youna zitten. Hij bleef rustig naar de leeuw kijken. Hij gaf een rustige indruk. Hij was totaal niet bang.