Niemand begrijpt me.

Flower begreep dat het vriendelijke meisjes waren. "Ik ben Flower." Stelde ze zichzelf voor. "Ik zou wel willen zwemmen maar ik vind het water te koud." Jammerde ze een beetje. Ze keek naar White die bovenkwam met een soort schild rond haar. Ze was verlegen en onzeker en durfde niet teveel vragen te stellen. Ze ketste een steen in het water en keek naar de kringen die steeds groter en groter werden tot ze ophielden. Ze vond de sfeer wel gezellig en zei uiteindelijk na een korte stilte. "Hoe doe je dat?" Ze plooide haar knieën en liet haar hoofd erop rusten. Ze draaide haar hoofd een beetje naar links zodat ze de andere kon zien.

White kwam boven en zag dat Flower naar haar keek," dat zijn mijn krachtyen ik kan veel met spreuken" zei ze vriendelijk.Ze keek naar alle kanten en sprak toen verder:"en kan vliegen als je ook wilt zwemmen en zo een schild dan kan ik het op jou doen met mijn spreuk?".Ze keek vragend naar Flower .Daarna gaf ze weer een blik naar de anderen.Ze glimlachtye naar de anderen en liet met behulp van een spreuk mooie roze bloemblaadjes waaien over de rivier.

Aysha keek de meisjes rond haar nog is goed aan. Het was allemaal zo raar en zo snel gegaan. Ze keek nog steeds verward naar Flower. Zij was er zo ineens, ze begreep er niets meer van. Zal ik mijn verhaal dan maar vetellen.. Besloot ze in zichzelf. Ze wou beginnen maar wachtte eerst de blikken van hen af. Ze schopte zacht tegen een kleine steen, die kwam in het water terecht en zinkte naar de bodem. Bedenkelijk keek ze nog is terug naar het moment dat Soroya een visioen oner haar had gezien. 'Dat kan toch niet' Fluisterde ze onhoorbaar.

Flower knikte 'nee'. Ze had niet zoveel zin om te zwemmen met een schild. Ze had vooral zin om haar gewoon wat te verfrissen. Ze zuchtte en keek naar de blik van Aysha. "Is er iets?" Ze maakte met haar handen ene soort van kommetje en deed er water van de rivier in. Ze zag haar spiegelbeeld rimpellen en dronk ene grote slok. Het water was best lekker dus vergif kon het niet zijn. Ze hoorde verschillende kleine stemmetjes. Het klonk alsof ze zongen. Ze schudde haar hoofd en keek terug in het water naar de kleurrijke vissen.

White keek met een blik naar Aycha," nee vertel maar" zei ze zacht.
Ze keek naar de rivier waar de steen rustig naar beneden dommelde .
Ze lachte en keek nog met een blik naar Flower.
"Hoe ben jij hier eigenlijk gekomen" zei ze met een vragende blik.
Ze klom dan even voor de fun in een boom en keek naar beneden naar de rest.

Er kwam een prachtige zwarte wolf aanlopen .Hij straalde kracht en macht uit .Je kon hem niet onderscheiden van een mens .Hij ging rustig liggen en hield alles in het oog als een opzichter van een roedel .

White keek raar om.
Ze zag een schim maar durfde niet te bew'egen," hallo???" zei ze wvragend.
Ze bleef maar staan en keek raar naar de schim.

Gavin veranderde naar een mens en kwam tevoorschijn ."Aangenaam ik ben Gavin "zei hij vriendelijk maar steeds misterieus .Hij keek haar aan en knikte om hallo te zeggen .

White schrok zich enorm toen de wolf ineens een mens was
.
Uiteindelijk knikte zre terug." hallo" ze keek nog altijd wat gescrokken.
Maar wende aan de blik." ik ben White en jij bent?" vroeg ze.Ze gooide een steen in het water die kaatste op het water.

"De naam is Gavin Decraw noem me hoe je wilt "zei hij vriendelijk .Hij keek even naar de lucht en dan naar de natuur .Hij speelde met zijn uitgesneden kristallen leeuw .Die hij ooit gekregen had van zijn vader omdat hij met de leeuwen meeopgroeide door zijn ouders .Die waren namelijk bevriend met de leeuwen familie .

" wow is die van jou" keek zae vol bewondering voor hem.
Ze lachte en bloosde van de zon.Ze keek nog naar de leeuw."kom leeuwte kom" zei ze wat dom.

"Ja die is van mij "zei hij .Hij deed met zijn hand zijn haar voor zijn ogen weg en keek met zijn goudachtige ogen naar haar .Je zag een misterieuze blik maar ook de blik van een moedige krijger .

" je ziet er mij allesins wel moedig uit " zei ze met bloosende wangetjes.
Ze vond hem zeker wel een knappe gast!!!.XD
Zei zelf had eigenlijk een soort van steen gekregen waar ze eigenlijk mee kon praten als ze moeilijkheden had.Ze had het gekregen van haar moeder die dood is.
Ze keek ernaar en praate ertegen:" ou moeder was je maar hier" ze zuchte..

"Dat ben ik misschien ook wel "zei hij vriendelijk .Hij keek naar de lucht en zag een arend vliegen .Hij zelf kon ook vliegen zonder in dier te veranderen maar waaom hield hij nog geheim .Hij wou niet dat ze hem zagen als een gast die alles goed deed want soms deed hij dat niet .

White zag de vogelm ook en vloog ernaartoe ze keek met een glimlach naar Gavin kom je ook nog.Eigelijk kon ze ùet haar gevoelens wel weten dat hij ook kon vliegen.Ze vloog een paar rondjes in de lucht samen met de arend.Ze had er duidelijk plezier in.

Voor haar gaf hij zijn aard ook niet prijs .Maar hij vloog op zonder vleugels anders was hij gemerkt ."ik ben er toch "zei hij .Hij vloog even de lucht in en kwam dan in een schroefbeweging terug naar haar .Toen verliet hij het hier en vloog richting de school .

" ik weet wel dat je vleugels hebt" zei ze wat lachend.
Ze vloog wat rond." ik heb er ook maar ik durf ze ook niet te tonen maar ik wil ze wel laten zien maar het word tijd van wel.Ze sprijde haar glinsterende blinkende mooie kleurige vleugels uit en lachte wat sipjes

(sorry voor spam maar ik ben weg )

( ouhhhhh)