Terug van weg geweest

Ze was weer terug, Draco zat nog steeds in haar gedachten, goed en kwaad ying en yang. Hoe zou het met hem gaan? Ze gaapte even en keek een beetje versuft rond, de omgeving was veranderd. Maarja ze was een jaar weg geweest wat had ze dan verwacht? Ze kon niet verwachten dat er niks zou veranderen in een jaar tijd. Yuuki haar krachten om van gedaante te veranderen waren sterker geworden allerlei gedaantes die veel oefening vereiste had ze goed onder de knie gekregen. Maar ze was nog steeds graag een witte draak, de gedaante waar ze nu in was. Haar vleugels lieten het licht van de ondergaande zon door. Het licht glinsterde op al haar schubben en ze genoot er van. Wezens keken haar meestal na, het was een mooi gezicht en dankzij deze gedaante kon ze als een van de weinige andere wezens zonder enige problemen naar het Draken rijk gaan. Ze vloog nog even rond boven de bergen, en vloog naar de vallei, ze begon de landing in te zetten en landen nestjes zonder neer te storten op het gras. Ze veranderde weer terug naar haar menselijke gedaante. In haar mensen gedaante had ze ook twee kanten, de donkere en lichte kant, en daar had ze nu volledige controle over gekregen. Maar ze had nu zin in donker haar gehad. Ze keek rond ze knielde neer bij het beekje dat langs liep, en dronk wat water. Ze veegde met haar hand langs haar mond en ging languit op het gras liggen. Er kwamen andere aan dat had ze al gezien vanuit de lucht. Maar erg druk maakten ze zich er niet om. Je wist pas of wezens aardig waren als je ze ontmoeten.

Teru was al een tijdje aan het rondzwerven. Steeds op verschillende plekken. Teru, dat was zijn naam. Zijn zwarte haren hingen sluik voor zijn ogen. Hij grijnsde, zijn Death Note zat in zijn binnenzak, voor het geval dat. Hij zuchtte en liep richting de Valleien. Hier was hij als eerste geweest toen hij Anime binnen kwam. Eigenlijk was hij hier zonder reden gekomen, om te kijken wat hij hier kon bereiken. Hij keek omhoog, het geklapwiek van vleugels deed hem opkijken. Het was een witte draak, die over de vallei heen vloog. Hij keek vooruit en nam de gedaante van de zwarte wolf aan, zijn rode ogen glinsterde eventjes. Ze lichtte wel vaker rood op, dat was notmaal voor hem. Teru grijnsde, hij rende snel naar de plek waar hij de draak had horen landen. Hij zag een meisje op het veld liggen. Was zij.. de draak? Het moest wel. Teru veranderde weer, en de zeventienjarige jongen stond daar. Hij liep rustig op het het meisje af, een klein stukje maar. Hij ging ongeveer tien meter van haar af zitten, en deed of hij niets had gemerkt.

De zon begon langzaam aan steeds verder te verdwijnen, de zon kleurde oranje en rood. Het was prachtig en Yuuki was dol op deze tijd van de dag. Dan was de lucht qua kleuren op zijn mooist. Ookal vond ze avond lucht ook heerlijk, dan viel ze niet zo op tenzij het volle maan was. Dan schitterde het maanlicht op haar schubben. Ze dacht aan haar zusje Lyra, die moest ze snel weer gaan zoeken. Ze hoorde poten op het gras, het waren wolven poten ze kenden het geluid als geen ander, hmm ze deed net alsof ze hem niet gehoord had. En bleef liggen toe die persoon een meter of tien van haar vandaan ging zitten. Ze stond nonchalant op en rekten zich even uit. Ze keek vanuit haar ooghoeken naar de jongen die van haar leeftijd was en was gaan zitten. Ze hield haar hoofd een beetje scheef, ze liep naar de jongen toe en ploften naast hem neer op het gras. 'Hey, ik ben Yuuki wie ben jij?' zei ze met een brede glimlach. Haar ogen stonden vriendelijk en afwachtend ze was nieuwschierig. Dat zat in haar karakter.

Teru was in gedachte verzonken, hij vroeg zich af waar Rem nu rond ging, Rem was de Shinigami die aan zijn Death Note verbonden zat. Ruw werd Teru uit zijn gedachte getrokken toen een meisje tegen hem sprak. 'Hay.' Zei Teru enkel en liet zijn blik over het meisje glijde. Ongveer even oud als hij was, donker haar.. Teru bekeek haar nog een keer, zijn ogen lichtteb rood op, eventjes maar. 'Teru, waar ben je in gódsnaam mee bezig.' Zei een stem in zijn gedachte. Hij keek eventjes vooruit. 'Ik ben Teru,' Zei hij toen tegen haar, zijn hoofd draaide weer haar kant op. Hij vond dat Yuuki zich aardig gedroeg, zeker tegen een vreemde. Het verbaasde hem. Teru dacht allang dat mensen alleen nog maar met zichzelf bezig waren.. hebzucht. Teru snoof, bij haar was een wolven lucht te ruiken, en een onbekende. Dat moest Draken lucht zijn. Hij zuchtte. Rem.. waar ben je nou? Dacht Teru. Vrijwel meteen verscheen de Shinigami achter hem. Yuuki zou Rem niet kunnnen zien, alleen als ze een stukje van de Death Note van Teru zou aanraken. 'Teru, lang geleden. Ik zie dat je sjans hebt?' Zei Rem plagerig, Teru wierp een kwade blik naar achter. Yuuki zou Rem niet horen.. en zien.

een schaduw gleed over het landschap terwijl hoger in de lucht een draak vloog. haar blik gleed over de vallei waar ze op het moment door heen vloog en niet ver onder zich zag ze twee mensen zitten en ze zagen er vredig uit. Riddel daalde voor het meer dat een eindje aan hun rechterkant lag. met een lange water op spattende streep landen ze in het water dat koel aan voelde. haar schubben glommen in alle soorten kleuren die je in een regenboog kon vinden. ze boog haar kop en dronk met grote slokken. haar dorst lessend keek ze in het water naar een lekkere snack en greep een karper die voorbij kwam. de vis hoog op gooiend slikte ze het dier heel door. Riddel keek even naar de mensen die zo'n 10 meter bij haar vandaan zaten. ze was niet bang voor mensen, maar de jongen gaf haar de kriebbels. het was net of hij een soort demon was of die met zich mee droeg, maar Riddel bleef het liefst bij hem uit de buurt. maar ze wilde toch even gaan rusten voor ze weer door zou vliegen. Riddel liep een stukje door en kwam het water uit om op het gras te gaan liggen. Riddel draaide haar rug niet naar de twee mensen, maar ze ging met haar kop naar hen toe liggen om de jongen in de gaten te houden totdat ze weer weg zou gaan.