Iemand om te praten

Mudly keek naar haar en wreef even nietsbegrijpend achter zijn hoofd. Hij kon dan mensen goed begrijpen maar dit was iets te raadsel-achtig. Hoezo was hij niet veilig als hij wist dat zij een godin was? Hij liet haar arm los en keek naar Saphira. Hij zocht naar woorden. "...Dat kan..." kwam er uit. Hij keek haar even aan. Ineens was zijn stoere houding verdwenen. Het deed hem nooit goed om te horen dat hij niet veilig was. Hij keek even rond maar hoorde niets vreemds en rook het net zo min. Hij ging zitten op een steen naast de weg en begon na te denken.

Azura merkte dat hij haar arm losliet, en ze zucht dan ook bij het horen van zijn woorden. "Sorry ik denk dat ik maar wegga." Zei Azura dan tegen hem, en ze liep even naar hem toe. Ze drukte een kus op zijn wang, en ze draaide zich dan om. Saphira keek beide aan, en ze vloog dan omhoog. Ze werd moe van alles, en ze vloog hoog de lucht in totdat ze weer in de hemel op haar plek was. Azura keek even om naar hem, en ze deed dan al een paar stappen naar voren.

Mudly keek even naar de grond. Hij wist niet goed wat te doen. Hij voelde de kus op zijn wang en wist zich toen helemaal geen raad meer. Dit gevoel werd nog versterkt aangezien hij zich nog nooit zo had gevoeld. Hij keek haar wazig aan en zei niets. Hij wilde niet dat ze wegging aangezien ze best wel leuk was. Maar blijven had ook niet echt zin aangezien ze een godin was. Het zou nooit echt zo zijn als met een echt meisje aangezien ze veel ouder was dan dat ze er uit zag. Hij keek hoe ze de eerste stappen zetten. Hij wist niet wat te doen en dat voelde niet goed.

Azura keek dan weer voor zich, en ze stapte dan nog wat naar voren. Ze kon hier niet lang blijven, en ze zucht heel even diep. Ze sloot haar ogen even kort, en ze stapte dan maar verder weg. Ze keek heel even om naar hem, en ze beet op haar onderlip terwijl ze verder ging. Ze wist zelf niet meer wat ze moest doen, en ze voelde hoe haar hart klopte.

Mudly zat op de rots te twijfelen. Er kwamen een paar slangen aan gekropen. "Ssseg..jongman...je laat ssoo'n mooie frouw toch niet gaan..." zeiden ze tegen hem. Mudly slikte even. Er kwamen een paar vogeltjes aan. "Hey....laat haar toch niet zomaar wegvliegen..." zeiden ze. Mudly zei wat terug. Ineens hoorde hij achter zich een lage stem zeggen: "Go get her...tiger" Hij keek om en zag een tijger staan. Hij wreef in zijn ogen en het bleek geen droom te zijn. Azura zou het wel gehoord hebben maar niet wat ze zeiden aangezien ze gewoon gromde, fluitte en sisste. Mudly reageerde wel op hun. Hij stond op en keek haar aan. Hij zag een aantal dieren proberen haar tegen te houden. Een aapje paktte haar hand vast en trok er aan. Slangen vormde samen een soort hek voor haar. Tijgers stonden achter het hek te dreigen, aangezien ze het niet meende. Mudly keek verbaasd op. De dieren leken wel alsof ze hem met haar wilde koppelen.

Azura merkte plots dieren op, en ze keek hen raar aan. Ze zucht heel even diep, en ze keek dan om haar heen. Twee vleugels van licht kwamen tevoorschijn, en ze vloog dan omhoog om zo maar verder te gaan. Ze had geen idee wat die dieren wilde, maar toch vloog ze gewoon over hen heen. Ze land dan weer op de grond, en ze stapt weer verder. Haar ogen waren gericht naar de grond, en ze voelde haar hart nog wel sneller kloppen. Ze keek even om naar de dieren, en ze keek dan weer voorzich.

Mudly wist niet wat hem bezielde. Hij zag de dieren haar proberen tegen te houden. Hij veranderde in een jaguar. (nee geen auto) Hij rende naar Azura toe. Hij rende voor haar en draaide zich naar haar toe. Hij duwde zijn hoofd tegen haar aan. Langzaam veranderde hij weer terug en omarmde haar. Hij wist niet waarom hij het deed maar hij begreep de boodschap van de dieren. De slangen keken om en zonder dat Mudly het nog kon horen keken ze elkaar aan. "Dasss nou sssoo goed ffan die jongenman dat hij haar ssoo niet heefft laten gaan." zei de ene slang en de andere knikte. Mudly hield haar zo even vast en wist niet goed wat te zeggen. Hij keek naar de dieren achter Azura en ze knikte allemaal. Niet veel later waren alle dieren weg en stond hij alleen met Azura.

Azura keek op als ze een jaguar zag, en net dat ze weer omhoog wilde vliegen keek ze verbaasd naar Mudly die haar omhelsde. Ze bleef gewoon staan, en ze wist niet wat ze moest denken of voelen. Ze sloot haar ogen dan heel even kort, en ze omhelsde hem dan maar gewoon terug. Haar hart ging wat sneller, en ze deed dan haar ogen weer open.

Mudly besefte zich dat het niet netjes was en liet direct los. Zijn hart ging als een gek te keer en hij keek naar de grond. "Het spijt me ik kon me even niet beheersen." zei hij. Hij keek naar de grond en daarna weer naar haar. Hij hoorde in de boom een vogeltje zachtjes zeggen. "Spijt...man ik zou geen spijt daarvan hebben gehad..." Mudly keek even naar de boom. Hij had er geen spijt van maar hij wist niet goed wat hij moest zeggen. Hij keek haar aan. "Je moet niet weg gaan..." zei hij.

Azura merkte dan dat hij haar weer losliet, en ze hoorden dan zijn woorden. "Het geeft niet, maar dit kwam wel nogal uhm onverwachts." Zei Azura dan tegen hem, en ze verbergde haar gezicht dan ook heel even omdat ze nouja bloosde. Ze schidde haar hoofd dan ook heel even kort, en ze keek hem aan in de ogen. Dan hoorde ze zijn andere woorden, en ze keek naar de grond. "Waarom wil je dat ik blijf?" Vroeg ze dan aan hem, en ze keek hem weer in de ogen aan.

Mudly keek op bij die vraag. Er was een slang in zijn broekzak gekropen. "SSeg jongenman, ffertel haar eenss ssimpelweg de waarheid..." Mudly wilde het nog niet vertellen maar liegen wilde even min. "Het voelt niet goed om je te laten gaan." zei hij. "Tsss...ssleggt ssmoessje...sse geloofft dat togg niet..." sliste de slang.

Azura keek hem rustig aan, en ze glimlacht heel even bij het horen van zijn woorden. "Uhm ok dan, maar ik kan me wel goed verdedigen hoor." Zei ze zachtjes tegen hem, en ze bleef dicht bij hem staan. Haar lichtvleugels waren ondertussen al verdwenen, en ze keek dan in zijn ogen met een korte glimlach.

Mudly hoorde haar woorden. Dat was het niet. Het ging om zijn verleden dat het niet goed voelde. Hij zag in flitsen zijn verleden voor zich. Het is Mudly....wegwezen hoorde hij nog galmen hij keek even naar de grond. Hij dwong kinderen te blijven omdat hij zich alleen voelde. Hij keek naar Azura. "Okey.....ga maar." zei hij zacht. Hij wilde haar niet dwingen te blijven. Hij keek weg en zweeg verder. "Lossser..." sliste de slang en kroop weg.

Azura keek hem aan, en ze keek dan even in het rond. Ze zag geesten die de weg kwijt leken te zijn, en ze gebruikte haar licht krachten om hen te gidsen. Ze keken dankbaar naar haar, en ze knikt heel even kort. Dan hoorde ze zijn woorden, en ze keek hem even verbaasd aan. Ze draaide zich dan maar om, waarna ze rustig verder ging. Plots draaide ze zich weer om, en ze twijfelde eerst heel even. Dan vloog ze hem om de hals, en ze drukte haar lippen voor kort op de zijne. Ze liet hem vervolgens weer los, en ze draaide zich dan weer met haar rug naar hem toe.

Mudly zag dat ze omdraaide en wegliep. Hij wilde hetzelfde doen, maar voor dat hij dit kon doen voelde hij haar lippen op de zijne. Hij bloosde en wist niet wat te zeggen. Toen ze omdraaide deed hij hetzelfde. Zijn haren hingen voor zijn ogen en verborgen een traan. Hij wist alleen niet te plaatsen of deze van vreugde of verdriet waren. Hij zette ongemakkelijk een paar stappen vooruit en des te langer het duurde des te meer begon hij te twijfelen.

Azura wist niet wat ze moest doen, en ze bleef met haar rug naar hem gericht. "Het spijt me ik had dat niet moeten doen." Zei Azura dan zachtjes tegen hem, en opeens rende ze dan maar weg. Ze bleef doorrennen totdat ze in een erg donkere steeg was, en ze wist niet meer wat ze moest doen. Ze ging neer zitten op de grond, en ze keek dan ook naar de grond. Een geest kwam bij haar zitten, en ze keek dan op naar de geest. Het was hem de persoon waar ze van hield, en hij sloeg een arm om aar heen. "Huil niet Azura en leef een gelukkig leven zonder mij. Je hebt nog een heel goed leven te gaan, en ik wil niet dat je afstand neemt van anderen. Je moet opzoek gaan naar iemand die je liefde kan geven waar ik de kans niet voor kreeg." Zei hij tegen haar, en hij verdween dan gewoon.

Mudly keek om toen hij haar woorden hoorden. "Maakt niet uit..." zei hij. Maar ze rende al weg. Er kwam een vogeltje aanvliegen. Deze probeerde Mudly op te beuren. Dit wilde niet echt lukken. Mudly schreef op een briefje; mocht je me nodig hebben stuur dit vogeltje naar mij... Het vogeltje vloog naar Azura met het rolletje in zijn snavel. Mudly daarintegen rende weg naar het bos.

Azura had haar hoofd op haar benen gezet, en ze huilde heel zachtjes. Vooral ook omdat haar geliefde hier was geweest, en ze wist niet meer wat ze moest doen. Plots voelde ze een vogeltje bij haar, en ze keek dan op met betraande ogen. Ze las het briefje dat ze vast had, en ze keek dan naar het vogeltje. "Breng me naar hem toe." Zei ze dan tegen de vogel, en deze vloog dan omhoog. Ze volgde het met haar lichtvleugels, en ze keek dan in het rond.

Mudly was inmiddels bij zijn vaste plek gekomen en ging daar in het gras liggen.

(ik open een topic in het bos)

(Ok)