Draco comes..

''Ik zei het vanaf het begin al dat ik niet zo'n zwemmer ben, maar toch wel bedankt voor dat schild'' zei hij kort en rustig. Hij ging op een rots zitten bij het beekje en zuchtte diep. Hij keek naar zijn spiegelbeeld. Zijn blonde, bijna witte haar deinde mee op de wit. Zijn ogen leken bijna silver.

"Ze keek wat naar hem" en gin gjuist de andere kant uit op een heuveltje zitten.Ze zuchte heel diep en dacht na in het water zag ze allemaal kleine visjes zwemmen.Ze werd er toch al een beetje mee opgevrolijkt maar toch miste ze iemand heel erg,het was haar moeder die haar vroeger altijd wel kom troosten maar nu had ze niemand meer iedereen vod haar wel dom en saai ze zuchte nog is diep en keek in het water.

Céline glimlachtte
"lekker nat zie ik"
ze grijnsde
ze vond hem wel leuk...

Ergens in haar hart vond ze hem heel leuk zelf meer dan leuk.Maar ze had toch geen kans bij hem Celine was vele mooier dan haar ze haalde is diep adem.Ze moest maar aan iets anders denken maar dat lukte gewoon niet.Er kwam een grote wind aan ze liet haar kleedje over haar knieen zakken.

Draco keek op naar Céline, hij glimlachtte lichtjes terug. Daarna keek hij weer naar zijn spiegelbeeld. Hij dacht aan zijn moeder en slikte. Kon hij maar wraak nemen op zijn stief vader. Hij kon er wel zo kwaad van worden. Hij balde een vuist en er verschenen allemaal elektrischiteits straaltjes om zijn vuist heen.

Ze zag dat er iets as bij hem dat hetzelfde was bij haar ze ging bij hem en zette zich neer."Gaat het wel" ze zuchte en keek ook naar haar spiegelbeeld.
Ze zuchte diep en keek hem aan" weet je mijn moeder is gestorven door mijn vader die haar vermoord heeft" ze keek hem aan en keek dan weer naar beneden wachtent op een positive reactie dat had ze wel nodig ze hield erg veel van haar moeder.

Céline keek en ging bij hem zitten
"gaat het?" ze voelde dat hij een verleden had
net als zij zelf
ze zuchtte
"ook een verleden?"

Draco keek naar de twee en knikte moeizaam. ''ik heb een verleden ja..'' zei hij met een zucht. Hij keek even naar White. ''dat is k*t voor je..'' zei hij zacht en keek toen weer naar zijn spiegelbeeld. Nu zag hij ook Céline en White naast zich.

White zag dat zij ook bij hem ging gaan zitten " ga jij maar bij hem zitten jullie passen toch zo goed samen" zei ze hans overstuur ze had gewoon geen kans alles wat zij deed was verkeerd.Ze keek naar hen en stapte voort als een huilende kip die geen voedsel kreeg ze ging weer naar de andere kant van de beek en keek in het water een traan plonsde in het water en maakte kleine kringetjes.

Céline legde voorzichtig haar arm om hem heen
ze keek hem begrijpend aan
"ik heb er ook een...."
ze liet een paar blauwe plekken zien
"dit" ze zuchtte

Ze zuchte en zag dat ze haar arm om hem sloeg.
Nu was ze echt hans overstuur ze zou wel in haar gezicht willen meppen maar ze hield zich in ze bleef maar kijken naar benden zonder zich te bewegen.

Draco keek op naar Céline die haar arm om hem heen sloeg. Toen keek hij naar de huilende White en trok zijn wenkbrauw op. Wat was er toch aan de hand? Hij zuchtte en stond op. ''wacht even ik vertel zo mijn verleden wel denk ik..'' zei hij zacht tegen Céline en slikte. Daarna liep hij naar White toe en ging achter haar staan. ''waarom huil je?'' vroeg hij.

Céline knikte en keek naar haar blauwe plekken
ze deden nog altijd pijn
ze zuchtte en keek uit haar ooghoeken naar White
ze keek naar het water

Ze snikte en keek hem aan.
"ok ik vertel het wel ik hou van je" daarna liep ze verder achter de beek om schaamte te voorkomen..Nu huilde ze juist no meer dan tevoren.

Draco keek verbaasd naar White en zuchtte. Had ze dat nou werkelijk gezegt? Draco wist niet wat te doen en keek naar het water. Hij haalde diep adem en ging bij de rand zitten. Het was niet dat hij White niet leuk vond ofzo maar hij kende haar nog maar net, of eigenlijk dus niet goed. Hij keek weer naar zijn spiegelbeeld en gooide een steentje in het water. Hij dacht aan vroeger, zijn vader die vroeg stierf. Zijn moeder die zelfmoord pleegde door zijn stiefvader en zijn verloren zusje. Opeens kwam er weer iets in zijn gedachten. Hij had ook een goeie vriendin gehad. Hoe heette ze ookal weer? Ja hij wist het nog het was 'Yuuki' Ook haar had hij een tijd niet meer gezien. Wat zou ze wel niet gedacht hebben?

Céline wist dat er iets mis was
ze ging meteen bij hem zitten
"hee wat is er nou,ik zie aan je dat er iets is"
ze keek hem aan en dan naar de blauwe plekken
ze had nog wat pijn maar liet het niet zo hard merken

White keek verdrietig om zich heen.Ze wist dat hij haar nu niet meer wou spreken zelf geen vrienden meer.Ze zuchte en dacht na.Ze goooide een steentje in het water dat kaatste over het meer.Was haar moeder maar hier had ze maar iets als troost gezegt.Opeens hoorde ze een stem die zei:" Je moet je hier niet voor schamen lieverd het is gewoon zo je kunt het niet veranderen ben vooral niet boos op jezelf".Ze schrok zich dood en zei:" moeder moeder ben jij dat" maar na dat ze dat had gezegt hoorde ze niks behalve de wind die om haar heen waaide.

Yuuki was eigenlijk helemaal niet in de buurt maar ze voelde het van binnen dat een dierbaar iemand haar nodig had.
Ze begon te rennen ze kwam langs een meer en na een kilometer te hebben gerend moest ze even stoppen om op adem te komen de persoon was nu dichtbij wie kon het zijn?
Langzaam begon ze weer te lopen haar ogen zochten af maar ze zag nog niemand, het klonk stromend water in de verte.
Na zich door een paar grote struiken te hebben geworsteld en tussen een paar bomen door kwam ze op een open plek uit en zag een beek.
Het bewustzijn van die oude bekende was daar vlakbij, ze keek op en zag drie mensen zitten twee meisjes rond haar leeftijd en een jongen die ouder was.
Even raakte ze uit evenwicht haar hart sloeg over dat kon toch niet waar zijn.. Ze keek nog een keer dat bijna witte haar en ze zag zijn zilverachtige ogen was het hem echt?
Met snelle sprongen stak ze het beekje over en stond aan de kant waar de drie mensen zaten.
'D..Draco?' vroeg ze zacht aan de jongen.

Draco keek naar Céline en opeens hoorde hij een stem. Een stem die hij nooit meer had verwacht te horen. Hij stond op en draaide zich langzaam aan om. ''dit kan niet waar zijn..'' mompelde hij ongelovig. ''Yuuki!'' riep hij vrolijk.

White keek nog verbaasd naar Yuuki die hem presies kende.
Ze zuchte nog iemand waar ze jaloers op kan worden.
Ze keek in haar spiegelbeeld en zag een meisje die niet wist wat ze moest doen.Ze keek naar de lucht naar de vogels die er vrolijk aan het fluiten waren ze floot even en er kwam een vogel naar haar toe die op haar hand ging zitten."Hallo vogeltje" ze keek het lief aan en liet het dan weer vliegen in de lucht zonder te aarelen vloog de vogel weer naar zijn gezin.Ze wou dat zei nu ook bij haar gezin was.

Oliver kwam chill aanlopen. Hij keek de rest verveelt aan. Hij stak zijn hand op "yoe"zei hij droog. Hij ging op een boomstam zitten en keek verveeld naar de rest.

Ze keek even naar de vreemdeling droog haar tranen af en met een zwaaitje naar hem was voor haar een groet.Ze keek sip naar Draco en de rest.
Ze schopte op een stokje en keek naar haar eigen."Ze was gewoon een slecht mormel die vanalles zegt zonder na te denken.Ze keek sip voor zich uit en zette zich weer neer.

Céline keek op.
Hmm hij was verliefd dacht ze
nouja maakt mij niets uit
ze zuchtte even en stond op
ze keek om haar heen en zag White
die was vast jaloers,nouja
ze gaapte

ze keek wat voor zich uit om na te denken.
Ze dacht wat aan alles wat ze had meegemaakt.
Ze zuchte en wist zelf niet wat ze daar zat te doen.
Maar toch bleef ze zitten ze had gewwoon wat jaloerzie in haar .

Oliver geeuwde en keek verveeld naar de grond. "nou wat is er hier aan de hand?"vroeg hij droog. Hij legde zijn hoofd op zijn hand en keek daarna weer naar de rest.