New and alone

Onderwerp: New and alone zo aug 21, 2011 6:37 pm

Everybody

Haar zachte voetstappen waren nauwelijks te horen door het zachte schoeisel dat ze droeg. Haar vingers raakten de stenen van de gang aan waardoor ze liep, waardoor ze herinneringen absorbeerde. De geschiedenis van dit kasteel, de vele gevechten die in deze gangen waren gevoerd... De doden die nog steeds riepen om een beetje rust. Rustig liep het meisje met het donkere haar door. Ze voelde een kalmte. Ze was niet slecht, maar nieuwsgierig. Ze wilde weten wie hier woonde, of eerder wát hier woonde. Bij een trap stond ze stil. Ze streek over haar zwaard dat was ingelegd met een rode edelsteen die haar haar krachten bezorgde. Zonder haar zwaard was ze machteloos. Ze keek achterom over haar schouder. Haar blanke huid contrasteerde erg met haar donkere haar, haar donkere ogen en haar bloedrode lippen. Ze glimlachte en sloeg haar kap over haar hoofd. Ze liep verder, haar voetstappen niet meer hoorbaar. Ze gleed als een geest over de treden naar boven. Ze dacht weer terug aan de tijd waarin ze een klein, bang meisje was geweest, die geen raad wist met haar krachten. Haar rode lippen krulden zich tot een klein glimlachje.
Niets of niemand zou haar nu meer bang krijgen. Ze zou doodgaan met een lach op haar lippen als het zou moeten. Weer streek ze over de stenen en zag hoe het vroeger was. Minder donker, spelende kinderen. Vroeger. Zij was vroeger verstoten door haar eigen familie. De glimlach verdween en maakte plaats voor een dunne streep die geen emotie meer toonde. Ze haatte haar familie. Ze hadden haar gemaakt zoals ze nu was, een moordenaar.
Opeens vingen haar oren een geluid op, nauwelijks hoorbaar. Ze bleef stil staan en hield haar hoofd scheef. Weer een klein geluidje. Misschien een verdwaalde muis, of een spin, maar ze was nieuwsgierig. Ze sloeg haar kap terug en liep verder, tot ze bij het einde van de trap kwam. Een lange gang werd zichtbaar.
"Wie ben je?" vroeg haar emotieloze stem. Het geluid droeg ver, en opeens voelde ze dat ze niet alleen was. Er waren meer mensen, of wezens hier. Haar nieuwsgierigheid groeide, terwijl ze wachtte op antwoord.