Back, but not the same

Mudly schoot door de bossen. Zijn ogen fiers gericht op wat voor hem lag. Zijn benen droegen hem zonder moeite verder. Het bos was er dicht en de dichte kronnen voorkwamen dat er ook maar iets in of uit kon. Zijn ogen zag wat licht. Teken van het ophouden van het bos. Hij sprong via een tak op het open veld en glimlachte. Zijn ogen gingen naar de lucht. Het was lang geleden dat hij ook maar in dit gebied was geweest. En hij was in topconditie. Zijn ogen waren rustig en kalm. Hij kreeg langzaam veren. Hij veranderde in een gigantische adelaar en sloeg zijn vleugels. Hij schoot door de lucht. De wolken kwamen dichterbij. Hij veranderde boven weer terug in zijn normale vorm. Zijn ogen gleden langs het witte vlakte dat bedekt leek met watjes. Ineens kwam er een hand op zijn schouder. Hij draaide zich om en zag een bekend gezicht. De godin van Flora stond voor hem. Hij glimlachte. "Lang niet gezien..." sprak hij kalm. Waarop de godin knikte. Zijn ogen glunderde kort. Ineens hoorde hij een stem die hem erg bekend voor kwam en waarvan hij lichte kriebels kreeg.