Gevonden in de struiken?!!

Het was midder nacht, de school waar sumi ront hing was dicht en er was niemand op straat...
____________________________________________________________________________

Sumi rende rond in haar verslete kleding en speelde gewoon met haar pet genaamd, kyra.
Kyra verdween altijd in mijn ziel keting als er iemand aan kwam.
Voor het eerst was sumi ook het donkere woud uit, om te kijken wat er buiten het woud was.
Maar toen werd ze aan gevallen! Een demon zo groot als een boom raaste recht op sumi af, sumi ont week precies net op tijd! kyra ging haar ziel keting in zo kon ze sterker zijn!
'HUAAAAG!! Wat doe jij hier! dit is het train van de mensen!! niet de demonen!'
De demon beantwoorde niet maar zei alleen:'Jij behoort aan de demonen niet aan deze zielige schepsels!' Sumi werd kwaader en sloeg tegen de nek met haar neko klauwen! Meteen daarna veranderede ze voor 1 aanval in light angel! 'Key of light!!' er ging een soort van sluiteltje door het hart van sumi wadoor en 2 sprankelende gigantishe kettings in haar handen kwamen. 'ATACK!!' De ketting werd langer en ging om de demon heeng, door de aan val die ze deed werd ze supper zwak maar dan was de demon ook vergaan.
'H..He..Het is gelukt k...Kyra......' sumi viel flauw in de struiken en 1 hand was zicht baar.

8 Uur er kwamen al wat mensen het plijn op lopen maar nog niemand hat sumi gevonden.

Shelly keek toe hoe de kinderen naar binnen haastte toen de bel ging. Ze had nu geen zin in les. Ze was hier toch wel weer weg na een paar weken, en dan zou ze weer verder reizen. De enige reden waarom ze hier was om een beetje te leren voor later maar het boeide haar niet erg veel.
ze keek het schoolplein rond terwijl de laatste zich naar binnen haastte om niet te laat te komen. Net toen ze ook naar binnen wou gaan zag ze een hand uit de bosjes steken. Niemand anders had het blijkbaar gezien dus ze liep eropaf.

ze ging op haar hurken zitten om beter te bekijken wat het was en zag toen tot haar schrik dat het een meisje was. Met katten oren en een staart ook nog! Ze deinsde meteen achteruit en haar oortjes en staart kwamen tevoorschijn. Het waren de oortjes en staart van een witte tijger. Ze probeerde ze zoveel mogelijk te verbergen, omdat het haar altijd erg veel problemen had gegeven.
na een tweede keer beter hebben gekeken naar het meisje, zag Shelly dat het meisje gewond was. Niet erg gewond, ze leek meer uitgeput. Shelly besloot dat ze haar kon vertrouwen, ze was tenslotte ook een half katachtige. Ze legde een hand op haar voorhoofd en heelde haar rustig zodat ze genoeg kracht aan haar kon geven zodat ze weer bij kon komen.
Haar tijger oren en staart waren alweer verdwenen omdat de schrik alweer voorbij was en ze leek een doodnormaal schoolmeisje.

(btw is zon lang stuk een beetje normaal? dit is namelijk mijn eerste role-play-game die ik doe op een forum)

[Sorry, echt heel erg sorry voor mijn late reactie xD Deze post van mij was ook in het begin xD
Maar je post is goed!]

Daar lag Sumi dan. Waar Kyra was wist ze niet, ze lag daar gewoon versuft. Een hand kwam op haar hoofd terecht en een heelde haar. Sumi bleef kort nog zo versuft liggen tot dat ze haar ogen opende. Ze schoot achteruit toen ze een ander meisje zag. Een halve kat, net als zij. 'Ehm, uuh, hallo', probeerde ze. Kyra kwam uit haar ketting. Sumi richtte haar blik op haar kat, zo zwart als de nacht met de zelfde ogen als die van haar, rood, vel rood. Door haar uiterlijk werd ze vaak uitgescholden, want haar oren en staart kon ze niet verbergen, dat deed ze enkel met haar muts die ze nu niet bij haar had, en haar staart, die deed ze in haar rok/broek. 'Ik ben Sumi Shikuri, en dit is Kyra', stelde ze haar en haar kat voor. Kyra zwaaide met haar staart te begroeting. Ze zag enkele kinderen aan lopen en Sumi deed haar oren plat om het te verbergen in haar nacht zwarte haar. Ze bekeek het meisje. Zij was ook anders, anders dan de normale wezens, zoals zij zich noemde.

[Mijn post is nu flut, om dat ik gebrek aan inspiratie heb]

[ooh maakt niet uit hoor ik vind hem best goed, en Dankje wel ]
Shelly schrok heel even toen het meisje naar achteren schoot en bleef al die tijd stil. ze keek toen naar de kat en een kleine glimlach verscheen op haar gezicht toen het meisje voor zich zich voorstelde. shelly stak haar hand uit en glimlachte nu breder.
"Shelly.." zei ze. ze zei niets anders alsof ze niet verder wou praten. toen keek ze om naar de kinderen en keek het meisje weer aan.
"we kunnen beter ergens anders heen gaan.." zei ze zachtjes en ze liep een andere kant op.