Rusten....

Mudly was in een vleermuis veranderd en zat tussen de rest van de groep. Hij keek naar de ingang van de grot en hoopte dat er iemand aan zou komen. Hij had nog maar weinig mensen gezien en hij had hier nu al meer dieren vrienden dan mensen. Hij klom wat lager en keek rond door middel van zijn sonar. Hij zag niets op de andere vleermuizen na. Hij veranderde zich terug in een mens en ging op een rots liggen. Hij sloot zijn ogen maar bleef wakker.

Buiten klonk de huil van een wolf, Muray huilde ze keek naar de plek waar de raaf was verdwenen: kilometers terug bij de tempel, ze kon de tempel nog steeds zien maar het was maar een klein tempeltje vanaf hier. Ze zuchtte en keek naar haar vleugels zou ze nog in een arend kunnen veranderen? ze probeerde het: haar vleugels werden bruin net als haar vacht en nog geen seconde later zat er een steenarend op de grond. Muray sprijdde haar vleugels en vloog een rondje, in de lucht veranderde ze weer terug, haar witte vleugels hielden haar zwarte wolvenlijf in de lucht.

Mudly hoorde de huil van de wolf en reageerde er direct op. Hij sprong overeind en rende de grot uit. Hij zag dat er iets door de lucht vloog. Nieuwschierig veranderde hij in een adelaar en vloog er op af. Hij vloog cirkels om de gevleugelde wolf heen. Hij grinnikte even en keek naar de wolf. Hij maakte een duikvlucht en kwam weer boven met een muis en at deze op.

Muray veranderde weer in een Steenarend en landde naast Mudly, ze was veel groter dan de adelaar. Ze zuchtte en zei niets, sinds de witte raaf haar had veranderd in een zwarte wolf met witte vleugels was ze niemand tegengekomen. Ze vauwde haar vleugels maar zei nog steeds niets, ze wist niets te zeggen dus wachtte ze maar tot Mudly iets zei.

Mudly was geland en merkte dat er een steenarend aan kwam en grijnsde. Toen hij geland was veranderde hij terug in een mens. Hij veegde wat stof van zijn schouder en grinnikte. "Hoe gaat het er mee?" vroeg hij. Er was inmiddels een kolibrie op zijn schouder geland en floot wat. Mudly glimlachtte. Alweer praatte hij met een dier. Had het gerucht zich hier ook al verspreid?

De steenarend keek ongelukkig, Muray veranderde in haar vanaf nu normale vorm: Een grote zwarte wolvin met witte vleugels. ze schudde haar hoofd 'niet zo goed' zei ze zacht, ze praatte gewoon mensentaal hoewels ze ook in wolventaal zou kunnen praten. Misschien kon ze nog in een engel veranderen... Ze probeerde het, maar het lukte niet er verscheen alleen een amulet met een witte steen om haar hals in haar hoofd sprak een stem: Vind de liefde terug en je zult lopen op twee benen. Ze zuchtte, alleen als ze weer lievde voelde voor iemand zou ze een mens kunnen worden.

Mudly keek naar de zwarte wolf. "Is er iets wat ik voor je kan doen" zei hij. Hij zag wat er gebeurde met de ketting. Hij vond het een mooie ketting. Hij probeerde haar te troosten door zijn hand op haar rug te leggen. "Mijn naam is Mudly..." zei hij. "Maar mijn vrienden korten het af naar Mud." zei hij. Hij had dan wel geen vrienden, maar hij wilde niet zielig overkomen. Hij keek haar aan en glimlachte zwakjes.

Muray schudde haar kop en ging zitten 'nee bedankt' zei ze, Muray glimlachte moeilijk het zou wel weer goed komen, toch? Muray keek Mudly aan 'mijn naam is Muray' ze zuchtte diep en glimlachte nu echt 'aangenaam', ze hoefde alleen Skyler maar terug te vinden en ze kon weer een mens worden! Maar.... Skyler was er al zo lang niet meer. De moed zakte haar in de schoenen, de glimlach verdween.

Mudly keek haar aan. Het zat haar dwars. "Aangenaam..Muray" zei hij. Dezelfde slang kroop naar hem toe. "Sso, jongeman, sssit jij nu ineensss te flirte met een ander meissie." Mudly keek op. Hij besloot de slang te negeren. Hij keek naar Muray en grinnikte even. "Euh...mag ik vragen of je mens bent?" zei hij en probeerde een onderwerp te verzinnen. "Tsss...negeerr de sslang maar weer. Losser..." Mudly keek nijdig naar de slang. "Ik zit niet te flirten." siste hij nijdig terug.

Muray schrok bijna van de vraag, ze keek naar het amulet 'Ik kan alleen weer een mens worden als ik weer verliefd word jammer genoeg heb ik mijn partner al jaren niet meer gezien hij is er niet meer.' Ze zuchtte, ze hoorde de slang half en keek hem aan haar ogen werden even helemaal leeg en gloeide geel wit op. Toen werden ze weer normaal, het was een soort waarschuwing dat hij op moest passen met zijn woorden.

Mudly keek haar aan en hoorde haar woorden. "Dat valt dan niet bepaald mee..." zei hij. Mudly zag hoe ze reageerde op de slang. "Laat hem maar.." zei hij. Hij zou Muray graag willen helpen. Maar hoe?

Ze schudde haar kop wat bedroefd, het was inderdaad heel moeilijk zeker voor haar omdat ze niet zo snel iemand als partner koos. Muray glimlachte vaagjes 'ken je hem'haar ogen flitsten even van mudly naar de slang en weer terug. Ze keek hem vragend aan.

"Sorry, ik ken hem niet..." ze hij. Hij keek naar de slang die op zijn schouder was gekropen en wijselijk zijn mond hield. Hij keek terug naar Muray. Misschien kon hij helpen zoeken naar iemand waar ze verliefd op kon worden.

'Ik voel de laatste teid geen enkele vorm van liefde meer....' zei ze zacht, ze keek naar de lucht waar twee valkjes samen op zoek waren naar een nestplek. Muray keek de jongen - Mudly - aan. Ze wist niet wat ze moest doen.