De nieuweling

Shun sprong behendig van boom naar boom. Hij bleef op de top van een grote boom staan en keek naar het uitzicht. Het bos was groot en het enigste wat hij dan ook nog zag waren bomen en nog eens bomen. Hij tuurde wat verder en opeens zag hij een open stukje. Hij sprong naar beneden naar een lagere tak en sprong verder van boom naar boom tot dat hij uiteindelijk bij een open plek kwam. Hij sprong naar beneden en keek naar een klein watertje met wat rotsen erbij. Hij keek naar zijn spiegelbeeld en gooide er een steentje op. Hij liep naar de rotsen toe en ging op een hoge rots zitten. Hij keek naar de lucht die al oranje met roze begon te worden. De zon ging dus al onder.

Youna liep langs en zag boven op een steen vaag iemand zitten. Ze liep wat dichter en zag dat het een jongen was. "Hoi" zei ze vriendelijk "ik ben Youna en jij?". Ze ging zitten en keek naar het mooie landschap. "Het is mooi hier" zei ze en glimlachte kort.

Flower kwam snel aangelopen. Ze raasde door de bossen en toen ze de jongen zag stopte ze. Ze bleef uit het zicht staan achter een grote lindeboom. Een klein briesje waaide langs de kruinen van de bomen. Kleine gele bloemblaadjes vielen naar beneden. Flower niesde. Snel verstopte ze zich terug achter de boom. Had hij haar gezien? Ze wou nu niet opvallen. Voorzichtig kwam ze achter de boom kijken. Ze was nieuwschierig maar wou hem niet bespieden. Met veel tegenzin besloot ze om er maar naar toe te gaan. "Hoi." Zei ze stilletjes toen ze vlak bij de jongen stond. Ze keek naar het glinsterende water.
(moet nu gaan... bye)

Shun keek op toen hij een stem hoorde. Hij draaide zijn hoofd in de richting van het geluid en zag een meisje zitten. ''hoi'' zei hij kort. ''Ik ben Shun..'' zei hij daarna wat zachter en keek ondertussen toen hij dat zei weer naar de lucht. Hij ondersteunde zijn hoofd met zijn handen. Toen zag hij nog een meisje. ''hoi..'' zei hij ook tegen haar en keek weer naar de lucht.

''Hallo,'' klonk de stem van Alice, achter hen. Ze keek hen aan, en bleef op een meter afstand staan, zodat de duisternis niet te lezen was in haar ogen.

Shun keek op en zag een meisje. Hij rolde met zijn ogen en staarde weer naar de lucht. ''hoi'' zei hij weer en sprong van de rots af. Hij sprong in een boom en ging op een tak in de top zitten. Hij was zichtbaar voor de meisjes maar dat boeide hem niet. Hij staarde nog steeds naar de lucht waar het langzaam donker werdt en de maan en de sterren verschenen. Hij bewonderde het altijd vooral de maan, daar had hij veel aandacht voor. Zijn ogen glinsterde lichtjes en zijn pony deinde rustig mee op de wind.

Flower keek naar het meisje dat zich verstopte in de donkere schaduw van de grote bomen aan de rand van de open plek. "Hey." Zei ze terug. "Ik ben Flower." Stelde ze zichzelf voor. Ze zette zich neer aan de rand van het water en plenste wat met haar voet in het water. Het water was lekker warm door de zon. Stilaan werd het donker en het landschap werd bedekt door een donkere waas. Ze glimlachte. Vuurvliegjes danste op het water.

''Ik ben Alice.'' zei ze, de duisternis in haar ogen verdween licht, deze mensen zagen er niet gevaarlijk uit. Ze keek naar de jongen. ''Houd je van de nacht, de duisternis?'' vroeg ze grijnzend, toen ze zag hoe hij naar de maan keek.

met een donkere flits kwam missy tevoorschijn. ze gfrijnzde. haar kwade blmik gleed over iedereen. "hoi" zei ze kil en duister. "wat doen jullie hier zo laat alleen??" vroeg ze gemeen. grijnzend bekeek ze de mensen.

Alice voelde de duisternis van Missy. ''Hallo'' zei ze, ietwat vals. ''Wij lopen hier, heb je er problemen mee?'' vroeg ze.

Shun sprong naar beneden en verscheen ineens voor het meisje. ''ik kan in contact raken met de maan, de nacht is voor mij het enigste leef gebied waar ik thuis hoor'' zei hij rustig en draaide het meisje de rug toe. Hij liep naar een rots toe en sprong er rustig op. Hij keek weer naar de maan en zijn ogen werden ineens dezelfde kleur als de maan.

Ze keek naar hem. ''Oke,'' zei ze kalm, ze zei niks over haar duistere kant, dat zou argwaan kunnen wekken. Ze keek ietwat kwaad naar Missy.

misy negeerde de mensen maar probeerde hun gedachte te lezen. ze grijnzde vals. "nja, ik dacht dat jullie van die mizierige mensjes waren die alleen liefde willen" ze bekeek hen goed. ze hadden niet allemaal duistere krachten. de maan scheen op haar blauwbleke gezicht haar kruis was wit blauw. "alles is leuker bij nacht" grijnzde ze. voor haar was het het hoogtepunt van haar krachten. ze moest iets doden maar wat?

(moet gaan)

''Aha. Mijn krachten zijn dus duisternis en liefde, waardoor ik me ook erg goed voel bij nacht.'' zei ze, en ze keerde Missy de rug toe.

Een zwarte wolf liep rustig rond .Je kon geen onderscheid maken tussen hem en een echte wolf .Hij kende Alice maar ze moest zwijgen anders was hij weg .Hij keek iedereen aan en ging rustig liggen in het maanlicht .Hij stond al snel op en sloot zijn gedachten helemaal af je kon ze niet lezen .



(ben der me weg )

Alice keek hem aan, waarschijnlijk wist ze wie hij was, ze knikte even, maar dacht er verder niet aan. Ze staarde weer voor zich uit, naar de sterren.

Shun ging tegen een boom aan staan en zuchtte diep toen er nog iemand aan kwam. Het was een zwarte wolf. Hij reageerde er verder niet op en staarde weer naar de maan. Zijn ogen waren nog steeds de kleur van de maan. Hij glimlachtte lichtjes. Heb je het een beetje naar je zin shun? vroeg de stem van de maan. Niemand kon het horen of lezen in zijn gedachten. Hij haalde zijn schouders op. ja bestwel alleen 't wordt zo druk nu.. zei hij met een zucht terug naar de maan. Ook dat kon niemand horen.

Alice keek hem aan, hij dacht ergens aan. Ze keek naar de maan.. Een bron van kracht. ''Mooi.'' zei ze, en ze grijnsde. Ze ging op een steen verderop zitten, en sloot haar ogen. Een rood/zwarte gloed omhulde haar, maar al snel verdween deze.

(Benweg xx!)

Shun wende zijn blik van de maan af en zijn ogen werden weer langzaam bruin. Hij mocht zich niet te lang aan de maan geven. Hij zuchtte en stond recht. ''ik zie jullie nog wel is'' zei hij en deed een stap naar achter naar de schaduw van de boom. Hij verdween langzaam in de schaduw.

''Dag,'' zei ze kalm, en ze keek hem na. Daarna keek ze weer naar de maan, en ze grijnsde breed. Ze stond op, en keek ff om zich heen, maar wandelde toen uiteindelijk ook weg.

Gavin de wolf verdween spoedig .Er was iets aan de hand met die shun iets raars .Hij huilde en rende zo snel hij kon weg .Hij rende en rende .

missy verveelde zich ze hoorde nog de huil van gavin maar besteed er niet veel aandacht aan. ze zuchte en sprong weg in het niets. ze was spoàorloos verdwennen geen enkele voetstap bleef er nog achter.