This is me..

Een blond meisje liep door de vallei. Haar donkere ogen gleden over het landschap. Af en toe hield ze wel eens van een rustige wandeling. Ze was anders dan de meeste mensen of dingen. Ze had een hoed, make-up en rare kleren. Ze had witte handschoenen aan en een pistool zat in haar zak. Ze keek rond en haalde even diep adem. Ze voelde haar af en toe ook anders maar ach. Haar moeder zei altijd dat ze was zoals ze was. Ze glimlachtte even. Ze mistte haar moeder wel. Ach.. Iedereen ging dood, iedereen verliet het leven. Als de tijd rijp was. Yana liep rustig verder en sloot haar ogen. "This is real, this is me. I'm exactly where i'm supposed to be now gonna let the light shine on me. Now i've find who i am. There's no way to hold it in. No more hiding who i want to be. This is me.." zong het blonde meisje, zachtjes. Ze keek rond en sloot kort haar ogen terwijl ze verder neuriëde..

[https://www.youtube.com/watch?v=01PjqcKqDbs]

Yuri liep met zijn handen in zijn zakken. Kalm keek hij rond. Het was rustig. Er rustig in de vallei. Hij sloot zijn ogen en keek naar de lucht. Hij verveelde zich licht. Hij kon zich herinneren dat Naïla, Funjin leuk vond. Hij had altijd al een lichte aantrekkingskracht voor haar gevoeld. Maar tegelijkertijd een afstotende kracht. Door dat ze min- en pluspool waren trokken ze elkaar af maar tegelijk ook afstotend door de grote verschillen. Hij had er nooit problemen mee gehad. Zijn ogen keken kalm rond. Hij was een vriendelijke jongen maar de liefde had hem nog nooit echt getroffen. Kalm keek hij rond. Ineens hoorde hij iets. Een lichtte zang. Kalm keek hij in de richting van het geluid. Hij teleporteerde naar een boom in de buurt van het gezang en zag een wat vreemd gekleed meisje lopen. Niet ouder dan hem. Hij zuchtte. Niet zijn type, was zijn conclusie. En ondertussen kreeg hij er ook nog een onaangenaam gevoel van in zijn buik. Ze bezorgde hem de kriebels bij de eerste 3 seconde dat hij haar zag. Kalm keek hij haar richting in maar zweeg.

Het meisje grijnsde even en voelde een aanwezigheid van iemand. Rustig wandelde ze verder terwijl ze prachtig zong. Ze opende haar ogen en voelde de aanwezigheid dichter komen. Ze zette een glimlach op en liep in zijn richting. Al snel zag ze de jongen staan aan een boom. Rustig liep ze naar hem toe, met 1 hand op haar middel. Ze stopte een pas voor hem en keek hem rustig aan. Ze probeerde zijn gedachten te lezen maar veel dacht hij niet. "Hallo" zei ze zo vriendelijk mogelijk. Ze zette een voet wat anders en stond nu anders, verleidelijker. Haar donkere ogen keken hem aan met een kleine glinstering. Ze dacht even aan Caim. Nee, even niet aan denken. Ze wilde nog eens spelen met een prooi. En deze jongen... Hij was perfect. "Ik ben Yana" stelde ze haar rustig voor en keek de jongen aan. Uitdagend en verleidelijk.

Yuri zijn ogen waren kalm en hij probeerde zo min mogelijk na te denken over wat er zou kunnen gebeuren. Hij hield zich stil. Hij keek haar gewoon aan toen ze vlak voor hem kwam staan. Het leek alsof hij haar niet eens zag. Kalm knipperde hij gewoon met zijn ogen alsof er niets aan de hand was. Hij hoorde hem begroeten. Fijn, ze begon een gesprek, net wat hij nodig had. "Ook hallo..." zei hij enkel. Hij had nog nooit van haar gehoord desondanks ze redelijk bekend was. "Wees niet te snel met het zeggen van je naam, sommige kunnen er veel mee..." zei hij kalm en zijn stand van zijn ogen werden anders. Hij keek haar nu wel recht aan. Kalm keek hij haar aan. "Aangenaam Yana..." zei hij. Hij bleef echter nog afstandelijk. Dit gevoel voorspelde niets goeds, en het had meerdere malen geholpen. Echter was dit gevoel gemengd. Hij probeerde het wantrouwende gevoel eerst zeker te maken en dan pas naar het tweede gevoel te gaan kijken.

Yana keek de jongen rustig aan en grijnsde. Ze wist wel dat hij haar niet vertrouwde. Ze kreeg hem wel. Hij was haar slachtoffer, haar prooi. Ze keek hem kalm aan en hoorde dan wat hij zei. "Ach, mij maakt het niet uit hoor" zei ze kalm en grijnsde even. Ze keek even rond en dan naar hem. Ze kon zijn gevoelens voelen. Ze sloot haar ogen even en voelde het. Ze grijnsde en keek de jongen kalm aan. "Jij ook aangenaam" zei ze kalm. Haar stem maakte ze warm en zoet, erg verleidelijk. Ze liet haar hand op haar middel en keek hem aan met haar donkere ogen. Ze had er zin in, haar nieuwe prooi. Heerlijk!

Yuri zijn ogen gingen kort naar haar. Hij twijfelde of hij haar moest vertrouwen maar ze klonk vriendelijk. De stem was echter in conflict met haar houding. Ze stond er verleidelijk bij. Hij keek zonder te lachen naar Yana. Hij keek daarna weer langs haar. "Je stoot je neus vast nog wel eens..." zei hij mompelend en maar half verstaanbaar. Kalm keek hij naar haar. "Yuri..." zei hij kalm. Hij zei er niet bij dat het zijn naam was maar ze zou het wel begrijpen als hij haar goed inschatte. Hij voelde een lichte siddering door zijn lichaam gaan. Ze was leuk, knap, aardig en zat hem hier een potje te verleiden. Hij wilde niet toegeven, iets zei hem dat ze niet te vertrouwen was. Totaal niet. Dat ze hem wat wil aandoen en ergens wil dumpen. Nee, hij was lid van de TBSE, dat zou hem niet overkomen. Hij zou er op tijd een stokje voor steken.

Yana keek hem rustig aan en grijnsde even. Ze hoorde wat hij mompelde en keek hem aan. Ze kreeg hem nog wel klein, wacht maar. Ze hoorde wat hij zei, zijn naam dus. Yuri he? Hm.. De heerlijke naam van haar prooi. Ze glimlachtte weer en keek hem aan. Haar blik was verleidelijk en uitdagend. "En wat doe je hier, Yuri," vroeg ze met een warme zoete stem. Ze liet haar arm naast haar lichaam hangen en keek hem aan. Een kleine glinstering was in haar donkere ogen te zien. Kom maar jongen. Ik eet je niet op, schoot er door haar gedachte. Ze keek even rond en richtte haar uitdagende en verleidende blik weer op hem. Ze glimlachtte nog steeds en keek in zijn ogen..

Yuri keek kalm rond. De rust in de vallei was prettig. Het hielp hem zich beheersen. "Wat ik hier doe?" zei hij kalm. "Doe 1 gokje. Ik praat hier met jou..." zei hij op een droge toon. Hij was verder niets aan het doen. Hij sloot zijn ogen. Hij moest er niet in trappen. En wat was dat tweede gevoel dat hij er bij kreeg. Nee, dat kon het niet zijn. Verliefd niet, hooguit haar enorm leuk vinden. Kalm opende hij zijn ogen. "Verder was ik niet echt iets aan het doen, een goede plek zoeken voor een meditatie maar verder..." zei hij kalm en keek naar het pad wat er liep. Daarna ging zijn blik naar Yana. "Jij? Jagen op jongens..." zei hij op sarcastische toon. Kalm keek hij weer naar de grond. Hij voelde het vuur in hem als een gek tekeer gaan. Het protesteerde. Hij moest stoppen met praten en weglopen vertelde het hem, en dat bericht mocht hij niet negeren. Dat kon soms gevaarlijk zijn. Toch negeerde hij het. Hij moest meer van dit meisje weten.

Yana keek hem rustig aan en glimlachtte even. "Aha" zei ze kalm en rustig tegen hem. Ze stak haar handen in haar zakken en keek even rond. Ze zette 1 hand maar weer op haar middel en keek hem aan. "Ik? Nee Yuri Yuri toch" zei ze zacht en kwam iets dichter. "Ik jaag niet op jongens, ik jaag eerder nu. Op 1 bijzondere jongen" zei ze zacht, warm, zoet en héél mysterieus. Ze keek hem even aan, recht in zijn ogen. Haar blik vriendelijk, verleidelijk en mysterieus. Ze trok iets terug en keek hem glimlachend aan. Zou hij de hint snappen? Ze keek even rond en richtte haar donkere ogen weer op de jongen voor haar.

Yuri zijn ogen keken naar haar. Hij hoorde haar woorden. Hij keek naar Yana. Hij merkte dat ze dichterbij kwam. Hij wilde naar achter stappen maar er zat een boom achter. Op het moment dat ze hem recht in zijn ogen keek slikte hij even. Hij begreep de hint maar zou zichzelf van de domme houden. "Dan ga hem binnenhalen en verdoe je tijd niet met mij..." zei hij kalm. Ondertussen teleporteerde hij achter haar. Ze zou nu naar een boom kijken. Hij slikte nogmaals ongemerkt. Dit was wel heel close en hij kende haar amper vijf minuten. Hij deed zijn vest goed en keek daarna kort naar Yana. Hij wist dat ze op hem jaagde en hij zou zich proberen in te houden. Maar hij moest het toegeven ze deed het goed. Het gevoel dat hij haar niet vertrouwde verdween langzaam. Een ander gevoel nam zijn plaats in.

Yana keek hem aan en zag dat hij slikte. Een glimlach sierde haar mooie lippen. Ze hoorde zijn woorden en grijnsde even. Ze wist wel dat hij snapte wat ze bedoelde. Ze zag dat hij zich wegteleporteerde en hoorde hem. Ze draaide haar om en keek hem aan. "Rustig maar. Je kan me vertrouwen" zei ze met een hele lieve stem. Ze kwam weer dichter en stopte. Haar donkere ogen keken in de zijne. "Ik weet dat het snel is Yuri. Maar je bent... Net zoals je vuur" zei ze zacht en héél erg verleidelijk. Ze hield haar hoofd iets schuiner en keek hem glimlachend aan. Haar blik was nog steeds erg uitdagend, verleidelijk en mysterieus.

Yuri zijn ogen keken weer naar het pad wilde het aflopen. Bij de eerste stap begon ze al weer te praten. "Sorry, dat is moeilijk.." zei hij kalm. Hij hoorde haar volgende worden. "Inderdaad ik ben als mijn vuur, ontembaar en onbindbaar..." zei hij kalm. "En mijn vuur wakkert een slecht gevoel bij je aan, en gelijk ook een goed gevoel, ik zou niet weten welke ik kiezen moet..." zei hij. Hij sloot kort zijn ogen. Het vuur in hem bleef maar stromen. Hij keek naar het eind van het pad en sloot zijn ogen. Opnieuw probeerde ze hem aan de haak te slaan. En iedere keer voelde het meer vertrouwd. Kalm keek hij haar aan en stak zijn handen in zijn zakken.

Yana keek hem aan en luisterde naar de woorden. Zozo, hij vertrouwde het dus niet. Langzaam zette ze nog een stapje dichter. Haar ogen keken in de zijne. "Yuri, negeer het vuur. Ik ben te vertrouwen. Geloof me" zei ze zacht met een lieve vertrouwelijke stem. Ze kwam nog iets dichter. Haar blik, haar lichaam. Ze moest het hem tonen, tonen dat ze hem waart was. Dat ze te vertrouwen was. Bij de meesten hielp het. Zeker haar blik. Ze keek hem aan. Geen spatje slechtheid was erin te lezen. Dat had ze goed verstopt. Ze streek even met haar hand over zijn wang en trok haar hand dan terug, alsof ze onzeker speelde.

Yuri wreef even over zijn achterhoofd. Ineens kwam ze dichter bij hem. Hij slikte opnieuw. Hij keek haar onophoudelijk in haar ogen. Hij sloot zijn ogen. Hij probeerde het vuur te negeren. Kalm hield hij zijn ogen geslooten. Het wantrouwen verdween. Hij opende kort zijn ogen en glimlachte licht. "Okey, ik geef je een kans..." zei hij kalm. Hij sloeg kort zijn armen over haar hals en liet haar snel los. De hand over zijn wang had hetzelfde effect als water op een theelichtje. Het hield alleen maar een rookpluimpje over.

Yana keek hem aan en glimlachtte even. Ze voelde zijn armen over haar hals en keek hem aan. Het was dus gelukt. Ze zag dat hij losliet en kwam voor hem staan. Ze kwam erg dicht bij hem staan en keek hem in de ogen. Ze waren ongeveer even groot dus dat was makkelijk. Ze kwam steeds dichterbij en voelde toen haar lippen op de zijne. Ze legde haar hand op zijn wang en sloot haar ogen. Ze zou spijt krijgen, wegens Caim maarja. Het was erg leuk, zeker na een paar dagen werd het héél erg leuk.

Yuri keek op toen ze dichterbij kwam en sloot zijn ogen. Ineens voelde hij de lippen van haar op de zijne. Hij duwde haar weg. "Hohoho, je mag nog zo aardig zijn, maar er blijven grenzen..." zei hij wat streng. Hij sloot kort zijn ogen en schudde zijn hoofd. Hij keek naar Yana. Hij zuchtte. Hij vond dit al te snel gaan. Hij sloot kort zijn ogen en keek naar het einde van het pad. Zou hij hem aflopen met Yana of alleen. Hij zuchtte opnieuw. Hij moest niet te overhaasten. De kus was voor hem een te snelle stap. Hij wilde haar eerst beter leren kennen.

Yana schrok toen ze de duw voelde en snoof. Woede kwam in haar op en ze voelde dat haar ogen gingen veranderen. Dat mocht niet! Ze stapte achteruit en haalde diep adem. Al snel kalmeerde ze en keek ze naar Yuri. Ze antwoordde er niet op, nee dat kon ze niet. Ze moest doen alsof ze spijt had. Ze zuchtte even en wendde haar blik dan maar af. Dit was zo moeilijk voor haar om zo te acteren maar ze deed haar best. Ze had zijn vertrouwen al!

Yuri keek kalm naar het eind van het pad. Hij merkte dat ze spijt kreeg. Hij zelf slikte. Hij wilde niet bot doen. Hij liep naar haar toe en sloeg kort zijn armen om haar heen. Hij duwde haar tegen zich aan. "Maar dat neemt niet weg dat je aardig bent..." zei hij kalm en streek kalm over haar rug. Zijn ogen opende zich weer en hij liet haar opnieuw los. Hij keek haar aan en legde een hand onder haar kin. Hij duwde haar hoofd naar hem en hij keek haar nu in de ogen. "Je bent mooi, wonderschoon" zei hij kalm en keek haar glimlachend aan.

Yana keek naar de grond en hoorde dat hij kwam. Ze voelde zijn armen rond haar en voelde hoe hij haar tegen zich aan trok. Ze had haar gezicht nog even naar de grond gericht en even grijnsde ze vals. Doordat ze naar beneden keek zag hij het niet. Snel maakte ze haar blik weer zoals daarnet en voelde zijn hand. Ze keek hem in de ogen en zweeg. Ze knikte maar even afwezig en glimlachtte heel lichtjes naar hem. Iets zeggen deed ze nu niet, dat wazs veel te moeilijk. Dan zou ze haar misschien verraden.

Yuri merkte dat ze zweeg. "Niet teleurgesteld worden he..." zei hij kalm en gaf haar een klein kusje op haar wang. "Hier om het goed te maken..." zei hij en streek een lok achter haar oor. "Je kleding stijl is overigens erg orgineel, maar het staat je goed..." zei hij. Hij glimlachte. Zijn kleding was een beetje normaal, maar het zat lekker. Hij glimlachte en keek haar weer kort in zijn ogen. Ineens pakte hij haar hand. "Niet schrikken..." zei hij. Binnen enkele seconde was de omgeving veranderd. De vallei had plaatsgemaakt voor een geweldig mooie omgeving. Een waterval, warmwaterbronnen en een regenboog. Het was er allemaal en enorm prachtig. Yuri keek naar Yana om haar reactie te zien.

Yana keek hem aan en hoorde wat hij zei. Vanbinnen lachtte ze alleen maar, langs buiten deed ze als een verlegen verliefd meisje. Ze voelde het kusje en zette een glimlachje op haar gezicht0 "Nou bedankt " zei ze lief en grinnikte. Ugh, lief doen haatte ze zo hard! Maarja, nu kon ze wel lekker spelen, na een dagje misschien al. Ze keek rond en schrok even toen hij haar hand pakte en de omgeving veranderrde. Ze keek naar de waterval, regenboog en de bronnen. "Wauw, ik wist niet dat je dat kon" zei ze lief en verbaasd. Ze keek rond en dan weer glimlachend naar hem.

Yuri zijn ogen gingen naar Yana. "Ik kan de omgeving niet veranderen, maar wel teleporteren..." zei hij kalm. Zijn ogen glimlachte. Hij ging op een boomstam zitten dat lichtblauw mos had dat licht gloeide. Het was een droomplek. Het was zijn plek. Yana wist niet hoe ze er zou moeten komen maar ze was er wel geweest. Kalm glimlachte hij en keek hij naar Yana. "Kom er bij..." zei hij en klopte even op de stam naast hem om aan te geven dat ze kon zitten. Hij glimlachte. Hij voelde zich goed. Iemand die hem leuk vond, dat maakte hij zelden mee. Maar hij wist niet dat het een valstrik was. Dat ze het niet meende.

Yana keek rond en glimlachtte lief. Ze keek hem aan en ging dan maar naast hem zitten. "Yuri, je bent zo leuk. Weet je dat?" vroeg ze zacht en keek hem aan. Ze keek met haar donkere ogen naar de zijne en bleef nu zitten. Ze wilde niet weer geweigerd worden want dan viel het misschien op. Ze keek rond en dacht diep na. Haar gedachten dwaalden vaak af naar Caim, Caim, Caim. Ze schudde die meteen weg voor ze iets zou verraden. Ze keek weer rustig naar Yuri en wachtte af op een soort reactie of antwoord op wat ze zei.

[Ik zal er op letten, dank je voor de herrinering Kira]

Yuri zijn ogen gingen naar de lichtgevende kristallen. Deze waren prachtig vond hij. Kalm sloot hij zijn ogen en voelde door middel van de temperatuur die veranderde dat Yana naast hem was komen zitten. Hij opende zijn ogen en glimlachte. "Ja dat weet ik..." zei hij grinnikend. "Al hoor ik het niet vaak...." voegde hij er aan toe. De maan scheen volop in dit gebied. Het was altijd nacht en de maan was altijd vol. Kalm sloot hij zijn ogen en haalde kalm adem. Het was prachtig hier, de krekels kraakte wat, er vlogen vuurvliegjes rond en hij was hier met Yana. "Maar jij bent ook erg leuk...." zei hij kalm. Hij sloot weer opnieuw zijn ogen en leek kort te mediteren. Hij deed het om zijn gedachten leeg te maken. Al die gedachten zaten nu alleen maar in de weg.