honger

Cole liep verder door het bos. Hij was blij met de rust dat hij alleen was. Zo dwaalde hij door het bos al een tijdje. Tot hij bij een boom kwam. Daar zag hij een vos een konijn besluipen. Cole vond het niet erg zo was de natuur nu een maal. Al snel viel de vos aan en had hij beet. De vos had het konijn in zijn bek en het bloed stroomde ervan af. Cole rook de heerlijke geur van het bloed. Zijn ogen werden steeds roder en roder. ´´mmm´´ dacht cole terwijl zijn gezicht van ongeintreseerd naar blij ging. Al snel had hij door dat zijn vampiere kant bloed wou maar het was al te laat. Met een korte beweging ging alles steeds langzamer om cole bewegen. Totdat alles stil stond. Daarna liep cole naar de vos en beet in zijn nek. Het heerlijke bloed dronk hij gulzig op. Toen hij klaar was liet hij de tijd verder gaan. Het konijn zou het toetje worden maar die was toch al dood.

Misa zat op de grond met haar rug tegen een boomstam aan. Ze bladerde door haar Death Note heen en voegde nog een paar mensen toe aan de blanco bladzijdes van het notitie boekje. Ze gniffelde en pakte haar mobieltje uit haar zak. Het nieuws zou op de radio komen en daar moest ze zeker naar luisteren. Ze stopte de oordopjes in haar telefoon en schakelde naar de radiofunctie. 'De Kira zaak wordt geleid door L. Hij is al vaker op missies ingezet die goed zijn afgesloten.' L. Helaas voor hem zou hij deze zaak niet oplossen, Light was veel slimmer. Ze grijnsde en concentreerde zich op wat er verder gezegd werd. 'De serie moordenaars Alan Salit en Naver Air zijn opgepakt en zullen later deze maand worden berecht. De rechter is er bijna zeker van dat ze de doodstraf zullen krijgen.' Een gemene glimlach verscheen op Misa's gezicht en ze noteerde de namen, een tijd en een oorzaak in in het schriftje. Ze schakelde de radiofunctie uit en stond op. Die twee moordenaars zouden al doodzijn over 20 seconden. Ze stopte alles in haar tas en liep verder door het bos. In de verte zag ze een jongen staan die met een dood konijn was. Nieuwsgierig liep ze ernaartoe en bleef rustig staan kijken. 'Wat ben je aan het doen? Wat is er gebeurd?' vroeg ze.

Cole draaide zich geschrokken om. Snel veegde hij het bloed van zijn mond af en zei ´´niks is er gebeurd´´. Hij haatte zich zelf al dat hij dit deed hij hoefde dus echt niet nog iemand erover oordelen. Zijn ogen werden langzaam weer normaal. Dus ging hij weer rustig staan. Hij draaide zijn hoofd om en zei ´´een mens begrijpt het toch niet´´.

Een spierwitte wolf rendde door het bos maar ze wist niet waar ze eigenlijk heen ging. Ze stoptte even met rennen en stond stil en ze stak haar snoet de lucht in. Ze ving een geur van bloed op en ze spitste haar oren en ze zette het weer op een lopen. Even later hoordde ze stemmen en stoptte ze en liep ze langzaam verder naar de struik. Ze stak haar hoofd door de struik en liep er verder door heen. Haar grijze ogen keken omhoog en ze zag een jongen en een meisje en de geur van bloed kwam van de jongen vandaan. Haar blik viel dan op het dode konijn en de dode vos en ze snoof even. Maar ze bleef wel gewoon nog in haar wolvenvorm.

Cole hoorde weer iemand aankomen. Hij keek naar een wolf die uit een struik kwam. Alleen vond hij het raar dat het beest naar een half mens rook. Al snel begreep hij dat het een mens was die in een wolf kon veranderen. ´´hoi´´ zei hij droog tegen de wolf. Hij stond nog steeds relaxt als of hij zo staand in slaap kon vallen. Al waren zijn ogen dus half dicht maar zijn vampier zintuigen werkte veel beter.

Minara's blik schoot naar de jongen die hoi zei en ze snoof even en ze schudde zich uit. Haar blik ging naar het meisje maar haar blik ging al snel weer naar de jongen. Ze ging zitten en haar staart ging rustig heen en weer "hey" zei ze rustig en ze krabte even achter haar oor met haar achter poot. Haar grijze ogen gleden even over de jongen heen maar daarna keek ze maar weer gewoon om haar heen.

Cole was blij dat hij gelijk had. Daarna ging hij ook zitten en zei ´´pff ik ga ook ff zitten hoor´´ . Het leek nu echt of hij in slaap zou vallen. Maar omdat hij half vampier is kan hij niet eens slapen. ´´en wie ben jij´´ vroeg cole niewchierig aan de wolf. Ookal kon je dat niet zien aan zijn gezicht. ´´ik ben cole´´ zei hij rustig. Op de een of andere manier vond hij dieren altijd veel aardiger dan mensen. Misschien alleen omdat hun niet oordeelde of anderen redenen.

Minara keek rustig naar de jongen toen hij ging zitten en ze stak haar snoet nog een keer in de lucht. De bloed geur hing nog steeds rond de jongen en ze vroeg zich dan ook af wat hij was. Haar blik ging weer naar de jongen toen hij zijn vraag hoordde "ik ben Minara... dit is mijn wolvenvorm" zei ze rustig en ze geeuwde even. "mooie naam... en wat ben jij???" vroeg ze rustig en ze bleef hem gewoon rustig aan kijken.

Cole verstijfde bij die vraag. Hij vond het nooit leuk om te zeggen dat hij half engel half vampier is. Dus eigenlijk twee tegenpolen in een lichaam. Toch zei hij uiteindelijk ´´Ik wil alleen zeggen dat ik niet normaal ben´´. Nu keek hij naar onderen zijn relaxte gezicht was helemaal vertrokken. Snel probeerde hij de stemming te veranderen .´´En heb jij nog honger´´ zei hij terwijl hij naar het konijn wees die hij eigenlijk als toetje wilde.

Minara merktte dat de stemming van Cole veranderde en ze kon het ook voelen. Volgens mij had ze iets verkeerds gevraagt en ze schudde even haar hoofd. Ze keek hem rustig aan en ze hoordde zijn woorden "alsof ik normaal ben" en opeens veranderde ze terug naar haar mensenvorm maar ze hield haar wolvenoren en staart wel. Ze hoordde daarna zijn andere woorden en haar blik ging naar het konijn "eum... neem jij maar... ik heb al gegeten" zei ze met een kleine glimlach.

Cole zag dat Minara terug veranderde. Hij was er een beetje blij mee want dat betekende dat ze hem niet als een vijand zag (dat dacht hij). ´´dan bewaar ik hem voor later´´ zei cole terwijl hij in zijn tas ging graaien. Zijn tas was het enigste wast hij bezat. Er zat niet veel in maar dat was genoeg voor Cole. Na een paar seconde haalde hij een tekenblok uit de tas. Hij bladerde de pagina´s rustig om, eigenlijk een beetje te rustig voor een vampier. Tot hij uiteindelijk bij een pagina aankwam waar een mooie tekening van een kist was. De kist was mooi gegrafeert en het leek bijna net echt. Daarna keek Cole een tijdje naar het plaatje en plotseling kwam langzaam de kist uit de tekening.

Minara keek Cole rustig aan en ze grinnikte even "ok.." zei ze rustig en haar oortjes bewogen even heen en weer. Ook haar staart zwiepte rustig en tevreden heen en weer en ze sloot voor even haar ogen en ze snoof een keer de lucht op. Ze rook geen vreemde geuren alleen het geur van de bos en haar glimlach werd breder. Rustig opende ze haar ogen weer en keek ze naar Cole die een tekenblok uit zijn tas haalde. Ze keek naar de blaadjes die om geslagen werd en ze keek naar de tekening van de kist. "heb jij dat getekend??" vroeg ze toen nieuwsgierig terwijl ze naar de tekening keek alleen ze trok een wenkbrauw op toen de kist opeens uit de tekening kwam.

Cole concentreerde zich de hele tijd op de tekening tot hij er helemaal uit kwam. Daarna lachde hij naar Minara en zei ´´yip alles zelf getekent´´. Daarna stond hij op en pakte het konijn beet. Hij deed de kist open en gooide het konijn erin. Daarna zag hij pas hoe raar Minara keek en zei ´´ehm dit is een trucje wat ik kan´´. Hij deed snel de kist dicht en pakte het tekenblok weer. Net zoals hij hem eruit haalde deed hij hem weer terug erin. Daarna zei hij nog zacht ´´ik zei toch dat ik niet normaal was´´.

Minara keek naar het kistje wat er helemaal uit kwam en haar ogen werden groot van verbazing. Ze schudde haar hoofd en ze keek weer gewoon normaal naar Cole en ze zag hoe hij het konijn in het kistje deed en het kistje terug op het blad. Ze snoof even en hoordde de woorden die hij nogal zacht zei. "nee je bent wel normaal... alsof het normaal is dat een mens in een wolf veranderd ofzoiets en je tekeningen zijn erg mooi en mij lijkt het erg handig dat je dat kan" zei ze met een kleine glimlach.

Cole draaide zich om naar Minara en zei ´´ dank je´´. Langzaam werd zijn gezicht iets blijer maar je zag het pas als je heel goed keek. ´´trouwens in een wolf veranderen is helemaal niet zo raar´´ zei hij. Hij dacht aan de andere krachten die hij had daardoor gaf hij makelijk Minara gelijk. OP de een of andere manier voelde hij zich meer op zijn gemak hier dan bij zijn pleegouders.

Minara keek Cole rustig aan "geen dank" zei ze rustig en ze keek weer voor haar. Haar staart ging even heen en weer en ze keek Cole rustig aan en hoorde zijn woorden. "nou iedereen is anders.. dus eigenlijk is niks normaal als je erover na denkt... wat is nou eigenlijk normaal???" vroeg ze rustig in het algemeen en haar oren hingen wat slapjes.

´´ja zo kan je het stellen´´ zei cole ´´maar in sommige gevallen past het gewoon nergens in´´. Hij zuchte ff en zei daarna ´´ maar dat betekent niet dat het erg is toch´´. Hierbij probeerde hij te glimlachen maar het lukte maar half. ´´maar zullen we ergens anders over praten, ik ben namelijk niet zo´n filosoof´´ zei hij snel erachter aan. Hij dacht ff na over een ander onderwerp. Uiteindelijk wist hij verder niks uit te brengen.

Minara keek naar Cole en luisterde naar wat hij vertelde en ze zuchtte even. "mij maakt het niks uit wie of wat je bent" zei ze terwijl ze naar de grond keek en wat aan de grassprietjes aan het trekken was. Ze keek weer naar Cole en luisterdde naar zijn vraag. "natuurlijk kan dat... alleen ik kan nu niks bedenken waar we over zouden kunnen praten, jij???" en ze keek hem even vragend aan en daarna weer voor haar uit keek en na dacht.

´´nee ik ook niet, ik praat normaal ook niet veel met mensen of wezens´´ zei Cole terwijl hij ook na dacht. Hij keek ondertussen om zich heen. Dat andere meisje stond er nog steeds maar zei niks. Cole maakte zich geen zorgen over haar. Al was hij relaxter dan net hij zou het toch op tijd weten als zij zou aanvallen. Snel keek hij naar Minara. Hij kon het verschil goed zien tussen de meiden. Maar hij vond het fijner bij Minara. Terwijl hij zo in gedachten was kreeg hij opeens een idee. ´´ik heb een idee´´ zei cole terwijl hij op stond.

Minara keek naar Cole en daarna zuchtte ze even en dacht ze weer na. Ze merkte dat Cole van haar naar het andere meisje keek maar het maaktte haar niet echt uit. Haar blik ging weer even naar het meisje maar ze keek al snel weer naar Cole toen ze hoordde wat hij zei. Ze keek hem aan toen hij op stond en ze stond zelf dan ook maar op en ze deed haar kleren wat goed en veegde er wat grassprietjes af. "wat voor idee heb je dan???" vroeg ze nieuwsgierig en ze keek hem dan ook echt nieuwsgierig aan.

´´zullen we een wedstrijdje doen´´ zei hij uitdagend. Hij zocht het wel om ff te rennen en hij wou weg van het ander meisje. Hij wees naar een grote boom en zei ´´wie het eerst daar is wint´´. Het leek best vaag hoe hij keek bij wat hij zei , maar zo was hij nu eenmaal .

Minara keek nieuwsgierig naar Cole en hoordde toen wat hij zei en ze grinnikte. Ze keek naar de boom waar hij naartoe en een brede glimlach kwam op haar gezicht. "lijkt me een goed idee... maar denk maar niet dat je van me wint" zei ze uitdagend en haar staart ging speels heen en weer en haar oortjes stonden gespitst naar voren. Opeens veranderdde ze in haar wolvenvorm en stond ze klaar en keek ze omhoog naar Cole.

Cole glimlachde (voor zover hij dat kon) en zei ´´ bedenk ik ben niet zomaar een mens´´. Hij zag hoe Minara in een wolf veranderde en zei ´´klaar voor de start´´. Hij stopte ff om de spanning hoog te houden. ´nog een seconden wachten´ dacht hij en daarna riep hij ´´af´´. Meteen rende hij op vampier niveau naar de boom. Hij wou dit keer niet zijn kracht gebruiken, hij wou het een keertje eerlijk doen.

Minara keek geconcentreerd naar Cole en hoorde hem klaar voor de start zeggen. Ze zaktte door haar achter poten en hield zich zo op spanning en toen ze het woord af hoordde zette ze zich af op haar achter poten en sprong ze ver vooruit. Ze rendde vlak naast Cole en zo rendde ze verder en ze hield wel van een spelletje. Het zat natuurlijk in haar bloed en haar oortjes waren dan ook echt gespitst en haar blik was op de boom gericht.

Cole keek naar Minara. ´ze is sneller dan ik dacht´ dacht cole. Al snel moest hij sneller rennen om in haar buurt te blijven. Hij hijgde niet want dat kon niet als je een vampier was (zelfs niet half). Langzaam kwam de grote boom dichterbij. Cole maakte zich al klaar voor de eindsprint.

(moet ik eigenlijk nu nog een nieuwe topic aan maken)