Hm need to drink

Hij was nu vertoont in mensenlichaam. Hij wilde even van de wilde wezems genieten. Af en toe zag hij rare vertoningen die hij nog nooit gezien had. Hij voelde zich neutraal. Hij wist niet goed waar hij bij hoorde. Bij de slechte of bij de goede? Hij hield van gezelschap. Maar als iedereen te ver gaat maakt hij ze liever af. Vechten is ook een soort hobby. Hij was niet zo bijzonder als andere. Hij kon alleen maar in een tijger veranderen. Hij kende wel enkele krachten. Bevoorbeeld onwijs snel dat het lijkt dat hij een streep is. Hij geeft ook licht in de donker. Maar daar bleef het bij. Zijn ouders,broers en zussen konden veel meer. Maar de vraag bleef bij hem hangen. Waar zijn ze? Hij wilde er nu niet over piekeren. Hij veranderde in de tijgervorm. Hij kwam aan bij een drinkplaats. De kans was groot dat er gevaarlijke wezens in de buurt zitten. En hij wilde zich het liefst zo snel mogelijk kunnen verdedigen. Hij keek even goed rond. Daarna liep hij rustig naar het water. Maar nog steeds bleef hij schuw rondkijken. Tot hij zeker wist dat er niets vreemds op hem lag te loeren. Hij dronk daarna van het water.

Verveeld liep een meisje met bloedrode haren rond bij het meer, soms hield ze halt om even rond te kijken of er niemand in de buurt was. Ze vroeg zich af of ze nu haar zus moest ontlopen of haar te vertellen wat er allemaal gebeurd was nadat ze waren weg gegaan bij hun moeder. Ze sloot haar ogen maar ze opende al direct haar rode ogen weer, ze zag alles weer voor zich, hoe hij haar had aangeraakt.. Ze schudde even haar hoofd in de hoop de gedachte uit haar hoofd weg te schudden, al hielp dat niet echt. Ze zou altijd herrinerd worden aan de vreselijke dagen bij haar vader. Met haar gedachten in de knoop liep ze vedre tot ze opeens wat hoorde. Ze stond stijf stil, bang voor wat er zou gebeuren. Haar ogen gleden verder over de struikgewassen, wie zou het zijn, en wat deed hij hier of wat wilde hij. Of zat hij hier al lang. Ze keek hem even aan ze stond nu achter hem, aarzelend of ze hem zou benaderen, maar haar nieuwsgierigheid overheeste en aarzelend of ze de goeie beslissing nam liep ze verder. "Hoi", zei ze voorzichtig. De jongen zag er nu niet echt uit of hij haar meteen zou aanvallen. Ze keek over het meer waar kleine wezentjes over het water dansten en andere die in het struikgewas dicht bij hen giegelde. Ze keek er raar aan, had nu één een grapje gemaakt of zaten ze haar nu uit te lace,hen omdat ze waarschijnlijk erg dom overkwam op de jongen?

Zijn ogen keken op toen hij de geur van mens opmerkte. ook zijn oren stonden scherp toen hij merkte dat een vrouwlijke figuur achter hem stond. Toen hij een groet hoorde keek hij ontspannender. Het klonk tenminste niet gevaarlijk. Rustig draaide hij zich om en keek meteen in de rode ogen van het meisje. "Ook hallo." Antwoordde hij beleefd. Er hing een stilte tussen hem en de vreemde. "Wilde je drinken?" Hij stapte opzei. Het zou een grootte kans zijn dat zei hier ook kwam om van het water te drinken. Meteen trok de kleine mannetjes zijn aandacht. Hij keek ze gevaarlijk aan - niet begrijpend wat zo grappig was.