Just me in the forest..

Mai liep door het bos heen, ze was weer eens aan het gezeur van haar ouders ontsnapt en verveeld liep ze over het pad heen. Terwijl ze wat met een mesje tussen haar vingers liep te spelen keek ze verveeld in het rond, op haar gezicht was geen emotie te ontdekken. Dat was eigenlijk altijd zo bij haar. Ze was droog en emotieloos, ze werd dan ook vaak als een levenloos mens gezien. Ze had dat dan ook te vaak van anderen gehoord. Toch had ze er niks aan gedaan. Niet dat ze bang of verlegen was, nee ze had er gewoon geen zin in en zag het nut er al helemaal niet van in. En ondanks dat ze zo was, was ze een prima vuur stuurder en kon ze uitstekend met vele wapens van haar zelf omgaan, wat het meest uit verschillende mesjes ontstond. Ze zuchtte eens diep en ze trapte een takje weg. Ze hoopte eigenlijk dat er hier nog iemand kwam, misschien had ze dan wel iets te doen.

Dia zat rustig op een tak en snoof.
ze hoordde iets onder haar en keek naar beneden.
ze keek met haar ogen het meisje aan.
ze snoof even en sprong lenig uit de boom.
ze kwam voor het meisje terecht.
ze keek haar emotieloos aan maar toch nieuwsgierig.
"en wie ben jij???" ze keek het meisje aan.
rustig veegde ze een pluk haar uit der gezicht.
der oortjes gingen heen en weer en even keek ze op zij.
maar daarna ging haar blik weer rustig naar het meisje.....

Mai liep nog steeds verveeld door, terwijl het mesje als maar door draaide om haar vinger. Ineens hoorde ze iets en vervolgens stond er een meisje voor haar. Mai keek verveeld, en totaal niet geschrokken of onder de indruk naar haar. ''leuk.. een kat meisje..'' zei Mai droog en zonder enig emotie op haar gezicht. ''Mai'' zei ze daarna met een verveelde zucht en ze ging tegen een boom aan staan terwijl ze voor kort naar haar mesje keek. Ze had nog zoveel meer mesjes verstopt onder haar gewaad, maar je zou het niet verwachten want er was totaal niks van te zien. ''En nu moet ik zeker vragen wie jij bent?'' vroeg ze verveeld. ''Nou goed dan.. en jij bent..?'' vroeg ze maar. Ze keek dan ook voor even in het rond maar richtte haar blik daarna gewoon weer op het meisje.

Dia keek naar het meisje en snoof droog toen ze katmeisje zei.
"ja toevallig ben ik dat" ze rolde met der ogen.
ze geeuwde even doelloos en hoorde dat ze Mai heette.
"ik ben Dia" ze zwierde even ontspannen met der staart.
nou valt der ook niet veel te beleven dacht ze bij zichzelf.
ze bewoog even der oortjes en liep naar een andere boom toe.
ze keek er naar en sprong er gemakkelijk in....

Mai keek naar het meisje en hoorde hoe ze heette. ''leuke naam..'' zei ze emotieloos. Ze meende het wel, alleen ze had gewoon geen zin om moeite te doen om eens te glimlachen. Ze keek even naar de grond en liet het mesje stoppen met draaien. Vanuit haar ooghoeken zag ze Dia omhoog sprong en Mai gooide ineens een mesje richting haar die vlak langs Dia schoot. Het raakte net niet haar huid, Mai was wel benieuwd hoe ze zou reageren. Ze was hier namelijk niet gekomen om saai niks te gaan doen. Al hoefte ze ook niet persee meteen te vechten ofzo. Ze wou alleen teminste iets te doen hebben. Of die Dia haar nou mocht of niet.

Dia keek even rond en zat wat met der staart te zwieren.
rustig keek ze om en ze zag het mesje rakelings langs der komen.
ze keek omhoog waar het mesje in de boom was blijven steken.
ze geeuwde even doelloos en pakte het mesje.
"waar was dat goed voor?" ze sprong uit de boom en schudde haar hoofd.
ze keek even doelloos naar het mesje.
ze gooide het naar Mai zodat ze het op kon vangen......

Mai keek richting Dia die naar beneden sprong en het mesje terug naar haar gooide. Mai ving het rustig tussen twee van haar vingers en haalde eens haar schouders op. ''ik moet toch iets te doen hebben..'' zei ze op verveelde toon en ze begon weer wat te spelen met het mesje. Ze bekeek bij haar andere hand haar pik zwarte nagels eens en zuchtte diep. ''verveling heerst hier weer eens, dat ik moeite deed om van m'n ouders te ontsnappen...'' zei ze droog en ze keek weer richting Dia. ''wat ben jij eigenlijk voor persoon..? Goed, slecht, neutraal...'' zei Mai emotieloos, het klonk niet eens als een vraag maar ze bedoelde het wel zo.