Even wat drinken..

Kovu kwam van de bossen en verscheen uit het niets in het hoge gras bij het meer. Hij loerde vanuit het gras naar het meer en de omgeving. Hij zag niemand en zuchtte opgelucht. Eindelijk wat rust, dacht hij. Hij liep van het hoge gras weg en liep naar de rand van het meer. Hij boog zijn kop en keek naar zijn spiegelbeeld. Hij zuchtte en dronk toen rustig wat water.

Opeens verscheen Viva aan de andere kant van het meer, eigenlijk verschene ze niet, ze was van een mier in een leeuwin veranderd.
"Hallo"zei ze.

Kovu keek op en zag de leeuwin staan. Was er hier nog een leeuw? dacht hij verbaasd. Hij keek haar kort aan. ''hoi'' zei hij en snoof. Hij liep naar een rots toe bij het water en sprong erop. Hij ging zitten. Ergens herkende hij de stem maar hij wist niet waarvan en hij besteedde er verder ook geen aandacht aan.

"ik ben Fire en jij?"vroeg Viva, al haar gedaantes had ze een naam gegeven, en de leeuwin heette Fire.

Kovu keek even naar de leeuwin. ''Kovu'' zei hij kort. Hij staarde daarna voor zich uit. Hij keek naar het water en zuchtte. Het leek erop dat er steeds meer mensen kwamen in het hele gebied. Weg was de rust dan.. Dacht hij en legde zijn kop op zijn poten.

"Aangenaam"zei 'Viva' en brulde kort. "Zo, waar woon je?"vroeg ze aan Kovu.

''ik leef het meeste in de bossen..'' zei hij kort en zuchtte. Hij stond op en sprong van de rots af. Hij had toch even geen zin om stil te zitten en liep wat heen en weer. Hij stond weer stil en keek naar Viva. ''en waar ben jij van plan te gaan wonen?'' vroeg hij.

Viva knikte, in de bossen voelde ze zich ook het meeste thuis, maar dat kon ze nu niet zeggen.
Ze ging staan en liep richting het meertje, ze zag dat er een krokodil zat dus ze dronk maar niks.
"Euhmm...ik reis altijd, misschien dat ik een grot of een hol maak of ga bewonen".

Kovu kwam langzaam aan naast haar staan en keek strak naar de krokodil. De krokodil bromde wat en dook af en toe onder en kwam weer boven. Kovu keek droog naar hem en keek daarna weer naar Viva. ''Een grot weet ik niet waar je die kan vinden maar een hol kan je het beste in het bos maken'' zei Kovu rustig en nam daarna een slokje van het water. Ookal wist hij dat de krokodil er was hij was toch niet dichtbij dus waarom niet?

Viva keek op naar de krokodil, ze besteedde er geen aandacht aan, want ze had deze krokodil al eens bevochten, je zag het lidteken nog om zijn oog.
Nonchalant dronk ze verder en keek pas op toen Kovu naast haar kwam zitten.
Opeens viel het haar op dat er een zonsondergang was, ze keek er vertederd na, en toen naar Kovu, "Mooi hè?"vroeg ze toen.

Kovu keek even naar haar en daarna naar de lucht. Hij knikte langzaam en haalde diep adem. Hij sloot zijn ogen even en grijnsde lichtjes.

Opeens kreeg ze een steek in haar hoofd, ze keek richting bossen en toen weer zuchtend naar Kovu "het spijt me"zei ze, toen ze tussen de bossen verdween nam ze het licht met haar mee.

Kovu keek haar verbaasd na. ''hé wacht ff!'' riep hij en sprong tussen de bosjes waar ze in was gelopen. Hij keek in het rond maar zag haar niet meer. Hij zuchtte en liep weer uit de bosjes. Hij sprong weer op de rots en ging liggen. Hij legde zijn kop op zijn poten en staarde naar de lucht.