Engelen zingen door de wind...

Engelen zingen door de wind...Engelen vallen en sterfen door uw bewind...
Mompelde Tora over het meer heen terwijl zijn spiegelbeeld om de 10 seconden door de wind werd veranderd en dan langzaam weer tot herstel kwam. Natuur heelde alles. Behalve de hemel. De nep hel. Waar engelen heersen, engelen. Wezens die nooit hoorden te bestaan en nooit krachten hadden mogen hebben. Het enige goedde aan engelen was hij. En ook hij beschoude zichzelf niet tot het goede zoals het de natuur was. Nee, hij was slechts een ziel om meerdere zielen te kwellen. Pfff, onzin. Nooit heeft hij de hemel gemogen of wel? Mischien toen hij nog niet kon denken! Maargoed, hij verafschuwde andere engelen. Daarom bevond hij zich niet meer in de hemel. En momenteel heeft hij daar ook nooit spijt van gehad. Tenslotte wat moest hij daar? Worden zoals de rest? Nee, hij ging er tegenin en kwam al snel hier terecht. Mischien moest hij maar eens naar hel, hoewel veel verschil met dit er toch niet was. Hel was ook maar gemaakt omdat de natuur de hemel niet kon herstellen en een tegenpool moesten stellen. Tora besloot te stopte met deze gedachte en hurkte. Zijn handen betatste de donkere grond, tenslotte het was avond met volle maan, hij vond iets goeds. Het was donker dus zeker wist je het nooit maar hij wist het. Het was een steen. "Perfect" momeplde hij. Hij grijnsde even, gewoon om alvast te genieten van een moment wat kwam zodat de vreugde twee keer in Tora werd opgenomen. Hij bracht daarna zijn arm naar achter en toen snel naar voren. Hij gooide het steentje! Het zoefde over het water en knalde naar een paar stuitte hard tegen een steen ergens aan de overkant, de "crash" kon Tora niet zien. nee hij stond daar te ver vandaan en het was donker. Dus tja, jammer maarja. Moeite om het te zien wilde hij ook niet doen...

Nikki liep rond als een tijger .Ze zag tora maar zweeg .Ze ging ergens zitten en begon haar te wassen .Na ze dat gedaan had gaf ze een brul om te laten zien dat ze er was .Ze keek naar Tora en inzichzelf glimlachte ze .Ze keek naar voor en haar grijze ijna zilvere ogen gavin licht in de mist .