In de tempel

Draco verscheen voor de tempel. Hij keek omhoog naar het grote gebouw voor zich. Hij haalde diep adem en hij liep naar de ingang. Eigenlijk kwam hij hier niet zo snel maar hij had toch niks te doen en hij wou wel is zien wat hier allemaal was. Hij liep naar de hal van de tempel en in het midden zag hij een beeld van een vrouw staan. Hij keek er verbaasd na. Dat beeld leek precies op de vrouw die hij in de velden had gezien dat kon toch niet?

Azura was in de buurt van de tempel, en ze had een man zien binnen gaan. Van
waar zij stond kon ze niet duidelijk zien wie het was, maar toch zou ze nog heel
even blijven staan. Natuurlijk moest ze nog vanalles regelen met enkele engelen,
en ze besluit dan om even naar de tempel te gaan. Met zachte en korte passen
kwam ze naar de tempel toe, waar ze dan Draco binnen zag staan. Even bekijkt ze
naar haar eigen standbeeld waar hij voor stond, en ze besluit dan maar om naar
binnen te gaan.

Natuurlijk liep ze onhoorbaar de tempel binnen, en pas dan als ze een paar meter
achter hem staat zou ze wat zeggen. "Dag Draco...Leuk beeld hé?" Zei Azura dan
even om hem wat te plagen, maar ook was het een beetje sarcastisch ookal was
dat niet echt de bedoeling. Maargoed rustig gaat ze naast hem staan, en ze kijkt
hem heel kalmpjes aan.

Draco bleef naar het beeld kijken en zuchtte. Hij hoorde niet dat Azura naar binnen kwam. Opeens hoorde hij een stem en hij draaide zich met een ruk om. Het was namelijk een wonder dat iemand met duistere krachten een hemeltempel binnen kwam. Hij zag dat het tot zijn opluchting Azura was. Nu kon hij ook meteen een vraag stellen. Hij keek weer naar het beeld en merkte dat Azura naast hem kwam staan. ''Azura ben jij een godin?'' vroeg Draco voorzichtig. Normaal was hij niet zo voorzichtig met wat hij zij maar als Azura een belangrijk iemand was kon hij maar beter respect tonen.

Azura kijkt hem gewoon kalmpjes aan, en ze had gemerkt dat hij wel wat schrok.
Maar dat was dan ook logisch want er kon hier ook gewoon een engel komen die
hem zou ontdekken. Tenzij Azura er iets aan deed, waardoor ze niets konden
zeggen. Even kijkt ze naar het beeld, en dan luistert ze wat naar zijn vraag. "Ja,
maar geen nood je bent hier veilig zolang ik in de buurt ben." Zei ze even om wat
te lachen, maar toch was ze ook serieus bezig.

Als zij niet in de buurt was dan kon hij alle straffen toekrijgen, maar gelukkig zal
zij ervoor zorgen dat het niet gebeurd. "De rede dat je veilig bent bij me is omdat
ze hier weten met wie ik ooit een lange tijd ben geweest. Nu nog altijd maar ik
heb hem allang niet meer gezien, en het liefst van al zou ik wel wat nieuws kunnen
gebruiken." Zei Azura rustig waarna ze dan tegen het beeld aanleunt, en ze hem
gewoon kalm aankijkt.

''oke..'' zei hij opgelucht. ''Als die andere die hier wonen erachter komen dat ik hier ben dan vermoorden ze me..'' zei hij met een zucht en snoof. Hij keek vanuit zijn ooghoeken in het rond en daarna weer recht naar Azura. ''diegene waarover je het hebt, heeft hij ook duistere krachten?'' vroeg Draco rustig. Hij ging ook tegen het beeld aan staan. Hij was niet bang voor Azura. En hij verwachtte dat tegen een beeld aan staan nou ook weer niet een ramp was.

Azura knikte tijdens het horen van zijn woorden, en ze kijkt dan even naar de
andere beelden van belangrijke personen. Rustig kijkt ze hem weer aan, en dan
hoort ze zijn vraag. "Ja, maar ik ben wel zijn naam vergeten." Zei Azura dan met
een vage glimlach, en ze blijft er gewoon rustig bij staan tegen haar beeld. Het
kon haar niet schelen als hij er tegen aan leunde, want dat deed ze zelf ook. Enkel
bij de andere beelden mocht dat niet.

"We hadden beide besloten om elkaar enkel in het geheim te zien, want het is
nogal verboden. Maar toch kan men de liefde niet tegenhouden, en zelfs de goden
van de liefde kunnen dat niet doen. Rustig doet ze even haar kleding goed, en ze
rekt zich dan heel even uit.

Draco knikte rustig. ''ik heb nog nooit echt de liefde gevoeld, ik heb nooit iemand gehad waar ik echt op verliefd was ofzo, niet dat ik mijn verleden tijd had voor liefd trouwens..'' zei hij met een zucht en sloot zijn ogen even. Hij haalde diep adem en opende zijn ogen toen weer. Hij keek naar de andere beelden, zij waren vast allemaal hele belangrijke personen hier en hij hoopte dat geen van hen nu de tempel in kwam. Al was Draco niet slap dat zeker niet, maar hij hoefte niet allemaal van die kwade engelen opzich af.

Azura kijkt hem rustig aan, en ze luisterde naar zijn woorden. "Er komt wel een
dag dat je degene vind wat je zoekt. Enkel is het soms wel moeilijk om zolang te
wachten." Zei ze zachtjes tegen hem, en ze merkt dan dat hij wat om zich heen
kijkt. Ze kon al begrijpen wat hij liever niet wilde, maar hij moest niets vrezen
want de anderen waren druk bezig met hun taken. Enkel zij was wat sneller klaar,
maar dat was dan omdat ze niet zoveel moest doen.

Even kijkt ze hem kort in de ogen aan, maar dan wend ze gewoon haar blik weer
af. Dit om te voorkomen dat ze begint te staren, en ook hij zou het waarschijnlijk
vinden als mensen zo naar hem staren.

Draco keek haar kort aan en glimlachtte lichtjes. Hij wendde daarna ook zijn blik weer af en staarde wat voor zich uit. ''de liefde zal mij niet gauw vinden denk ik..'' zei hij rustig en zuchtte. Hij legde zijn handen achter zijn hoofd en sloot zijn ogen even. Hij stond gewoon nog steeds kalm tegen het beeld aan. ''hoe weet jij eigenlijk zeker dat je geliefde niet met iemand anders heeft, je weet tenslotte zijn naam niet eens meer..'' zei Draco kort. Hij hoopte niet dat Azura het verkeerd opvatte wat Draco net had gezegt.

Azura kijkt hem aan bij het horen van zijn woorden, maar toch schrok ze even
met wat hij daarna zei. Niet dat ze er bang voor was dat haar geliefde dat deed,
maar ze schrok omdat ze wat aan het dromen was. "Wel dan kan ik er niet veel
aan doen dat hij voor iemand als hem ofzo kiest." Zei ze zachtjes terwijl ze hem
even in de ogen aankijkt, maar toch zou ze wel diep gekwetst kunnen worden.

Dat liet ze dan weer niet zien aan anderen, want ze moest zich sterk houden.
"Maar velen hebben hem wel alleens gezien, en vertellen me dan hoe zijn situatie
is. Als het slecht is dan gaat er een groepje naar hem toe, en als het goed gaat
dan laten ze het zoals het is." Voegde ze er dan nog aan toe, en ze glimlacht
even kort naar hem.

Draco knikte en opende zijn ogen. Hij hield zijn handen nog rustig achter zijn hoofd en keek naar het plafond van de tempel. Ook daar waren allemaal tekeningen te zien van engelen en andere belangrijke personen van de tempel. Hij snoof en draaide zijn hoofd daarna even naar Azura, hij keek haar rustig aan. ''ik vindt het knap dat je het zo vol houd'' zei hij kalm en glimlachtte lichtjes. Hij keek daarna weer naar het plafond en sloot zijn ogen rustig.

Azura kijkt hem kalm aan, en ze glimlacht dan ook terug. Zelf wilde ze eigenlijk
verder met haar leven, maar iemand anders zoeken was niet mogelijk want wie
weet zag ze hem weer. Even schud ze haar hoofd, en ze kijkt wat om haar heen
in de tempel. "Agh misschien ga ik gewoon verder met mijn leven, ookal wil ik
hem doodgraag weer zien. Ik kan niet blijven wachten op nieuws van hem." Zei
Azura dan met een korte glimlach, waarna ze dan even zelf haar ogen sluit.

Draco opende zijn ogen en stond recht. Hij liep een stukje weg van Azura en keek naar haar. ''je moet doen wat jezelf het beste lijkt'' zei hij rustig tegen Azura. Hij keek even om zich heen en zuchtte. ''ik denk dat ik maar weer is ga'' zei hij. ''misschien zie ik je nog wel is'' vervolgde hij. Hij keek nog even naar Azura en het beeld daarna draaide hij zich om en deed zijn handen in zijn zakken hij liep rustig de tempel uit. Hij keek even omzich heen en verdween toen in het niets.

Azura kijkt hem nog steeds rustig aan, en ze knikt dan ook heel even. Haar ogen
hield ze een tijdje op hem gericht, en ze zwijgt dan ook heel even kort. "Is geen
probleem, ik moest toch nog wat dingen doen voordat ik vertrek naar mijn soort
van paleis." Zei Azura dan zacht waarna ze dan glimlachte, en even nadacht. "Mij
zal je misschien wel vaker zien in de mensenwereld, maar dat weet ik nog niet
zeker of het me zal lukken in de dag." Voegde ze er nog aan toe, terwijl ze hem
dan aankeek waarna hij dan plots verdween.