kijken naar de sterren

'ik geen krachten?' ze grinnikte 'dat heeft niks met gedachtes te maken' ze schudde haar hoofd meelevend 'arme ziel' zei ze zacht. 'ik weet nu wel dat je gedachtes kan lezen dat heb je al drie keer gezecht'

"arm ik denk meer omgekeerd." zei ze ze sprong hoog in de lucht engrijnzde. "maar ook erge enge dingen die die je nite kan weten schat, blijven oefenen" zei ze grijnzend. "val me aan en ik weet zowiezo dat ik win. "ze i ze en grijnzde gemeen.

muray keek droog voor zich uit, ze had geen zin in vechten 'geen iteresse' zei ze droog.

"je durft en kan het gewoon niet zo te zien" zei ze droog. "maar ik vecht lmeuk voor jou met oiedereen dus ook zielige gevallen."

muray negeerde de uitdaging gewoon 'mij maak je niet boos hoor' zei ze droog. die meid durfde wel tegen iemand die-schatte ze-5 jaar ouder is dan zijzelf.

"kan mij het wat schelen ik ben hier weg ik verveel me hier dood allemaal saaie zielen" mlet een zwart licht flitste ze snel weg.

muray zuchtte 'die is weg' zei ze 'nu zijn we weer alleen' ze keek skyler aan.

"je bent niet alleen"zei Oliver droog. Hij sprong uit het niets voor Muray. Hij keek haar droog aan.

muray rolde met haar ogen 'nu niet meer nee' zei ze nog altijd rustig. skyler was er ook nog..... wat wilde iedereen toch van haar?

Skyler zuchtte eens diep en keek dom naar Muray. 'Waarom komt iedreen hier nu langs' dacht hij in zichzelf. Zijn ogen schitterde in het licht van de volle maan. "Aangenaam" zei hij tegen Oliver "ik ben Skyler en jij?". Hij ging met zijn ogen nog eens het landschap af. Eigenlijk had hij gehoopt even alleen met Muray te zijn maar dat was dus niet gelukt.

'mijn naam is muray' zei ze tegen olivier. haar ogen ontmoette die van skyler even. ze sond op en keek olivier recht aan, ze had de velle ogen van haar arend gedaante.

Skyler zuchtte. "Misschien" begon hij. Eigenlijk wou hij iets aan Muray vragen maar dat was hij niet van plan als Oliver erbij stond. "Ach laat maar" zei hij dan maar. Hij keek naar de grond en streelde wat met zijn hand door het water.

muray draaide zich om en liep een stuk richting het bos, ze plukte een bloem en draaide die rond in haar hand. terwijl e terug liep bekeek ze de bloem. ze ging weer naast skyler met haar voeten in het water zitten.

Skyler keek glimlachend naar de bloem. "Mooie bloem" zei hij maar omdat hij niets wist te zeggen. De maan liet de bloem nog mooier worden. Het scheen op de mooie blaadjes die nog wat met dauw waren besprenkeld.

muray glimlachte, ze lied de bloem op het water drijven. hij dreef weg op de golfjes die zij en skyler maakte met hun voeten. ze keek naar de bloem terwijl die langzaam wegdreef.

Skyler keek recht in haar licht bruine ogen. Rustig deed hij een lok weg uit haar haar. "Zou je" begon hij gespannen "zou je mijn..." verder durfde hij echt niet te komen. Zijn hand beefde zacht maar hij probeerde het stil te houden. "Zou je mijn partner willen zijn" zei hij plots snel maar toch nog goed verstaanbaar.

muray keek hem aan, hij was leuk vond ze maar ze had niet door gehad dat hij haar ook leuk vond. ze schoof wat dichter naar skyler toe en gaf hem een kus op zijn wang 'ja' fluisterde ze 'graag'

Skuler grijnsde. Hij gaf haar ook een kus. "Ik hou van je" zei hij zacht. Hij was helemaal rood geworden. Hij pakte haar hand en keek naar een vogel die langzaam verdween in het donker van de prachtige nacht.

muray glimlachte 'ik ook van jou' ze praatte nog steeds zacht en ging tegen hem aanzitten. ze was gelukkig en tevrede, haar amulet gaf even licht maar niemand zag het.

Skyler glimlachte en keek rustig voor zich uit. De maan vormde een grote schijf op het water. Hij ging op zijn rug liggen en keek naar de maan die al een beetje aan het weggaan was. "Het begin ochtend te worden" zei hij en ging terug normaal zitten.

muray knikte, ze had al geslapen en had een nagtelijke wadeling gemaakt toen ze hier kwam. ze had nooit veel slaap nodig.... ze legde haar hoofd op skylers schouder en keek naar het meer met haar hand op de zijne.